سردرد ناشی از مفصل فکی گیجگاهی

در این اختلال، بیمار، درد شدیدی را در ناحیه مفصل فکی گیجگاهی؛ محل تماس فک بالا و پایین، احساس می کند. درد معمولا در جلوگوش احساس می شود و از ویژگی های آن، این است که به همان سمت صورت و سر و گردن گسترش می یابد. در این سردرد، بیمار فقط می تواند اندکی دهان خود را باز کند و تلاش برای بیشتر باز کردن دهان، دردناک بوده و گاهی موجب تولید صداهای تق و تق ناشی از اصطکاک مفصلی می شود.

گاهی علل این سردرد، شناخته شده نیست، ولی گاهی تورم مفصل فکی گیجگاهی و یا ضربه های وارد به استخوان و بافت های مفصلی، ایجاد کننده ی این سردرد است. همانگونه که در مبحث سردردهای تکراری گفته شد، فشار روانی و یا فشارهای زیاد ماهیچه های فک نیز ممکن است از عوامل به وجود آورنده ی این دردها باشند. اصطکاک زیاد فک بالا و پایین، به ویژه دندان قروچه های متمادی به هنگام خواب، و یا هر عامل دیگری که فک پایین را به جلو براند و انطباق دندانها را مختل سازد، می تواند موجب بروز درد شود. در این موارد، مشاوره با دندان پزشک، بسیار مؤثر است.

 برای نمونه، ممکن است با استفاده از قالب پلاستیکی برای دندان های بالا در شب، دندان های دو فک را از هم جدا ساخته و از ساییده شدن دندان ها و فشار بر روی مفصل، جلوگیری شود و بدین ترتیب، تسكین درد مؤثر افتد. در مواردی که تدابیر دندان پزشکی، به تنهایی نیست، استفاده از پس خورد زیستی و ورزش های انبساط ماهیچه ای و کاهش فشار روانی، به شدت سفارش می شود.