با شروع فصل سرما، سر و کله انواع بیماریهای مشایع این فصل نیز پیدا میشود و همه افراد را در گیر خود میکند. در ادامه مطلب دمنوشهایی را معرفی میکنیم که با استفاده از انها میتوانید از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرده و یا به تسریع روند بهبود آن کمک کنید.
ریشهی زنجبیل دوکی شکل و کهنهتر را انتخاب کنید نه ریشههای جوان و آبدار. پیازچه ممکن است به نازکی مداد باشد یا تا ۲ / ۵ سانتی متر ضخامت داشته باشد. یک پیازچهی بزرگ یا دو پیازچهی کوچک بردارید.
۴ تا ۵ برش ریشهی زنجبیل کهنه + ۲ عدد پیازچهی کوچک، فقط قسمت سفید + چای سبز + ۸۵۰ میلی لیتر آب ریشهی زنجبیل را بشویید و از آن چهار پنج برش هرکدام به ضخامت ۳ میلیمتر ببرید. پیازچهها را بشویید، قسمت سبز را کنار بگذارید و فقط قسمتهای سفید را نگه دارید. قسمت سفید را از طول به دو نیم کنید و با زنجبیل و چای سبز در قوری بگذارید.
آب را بجوشانید و روی آنها بریزید. روی قوری را بپوشانید، دوسه دقیقه صبر کنید و سپس بنوشید. میتوانید این چای را با افزودن کمی نمک خالص قویتر کنید.
این چای بسیار معروف برای معالجهی آنفولانزا یا هر بیماری شبیه آنفولانزا به کار میرود. داستانی دربارهی این چای است که به دوران سه پادشاه (۲۲۱ تا ۲۷۷ میلادی) بازمی گردد. افسر معروفی با سپاهیانش در مناطق کوهستانی به سر میبردند. همهی سربازان دچار آنفولانزا شدند.
محلیها نوعی چای مخصوص میشناختند که بیماری را مداوا میکرد، اما از دستور تهیهی آن مثل یک راز محافظت میکردند. با این حال روستاییها فکر کردند باید به ارتش کمک کنند و به آنها چای بدهند. ژنرال و سپاهش بهبود یافتند و چای مشهور شد. امروزه بازدیدکنندگان روستاهای کوهستانی گاهی اوقات با این چای پذیرایی میشوند.
یک قاشق چای خوری برگ چای سبز + یک قاشق مرباخوری برنج نپخته + دو تا سه برش نازک ریشهی زنجبیل تازه + نیم میلی لیتر آب برنج را بشویید و برشهای زنجبیل را خرد کنید. چای، برنج و زنجبیل را با کمی آب سرد در هاون بریزید و طوری بکوبید که به صورت خمیر نرمی درآید.
آب را در ظرف بجوشانید. خمیر را در آن بریزید و یکی دو دقیقه، در حالی که آن را دایره وار به هم میزنید، حرارت بدهید.
از روی شعله بردارید، بگذارید خنک شود و سپس بنوشید. میتوانید نسبت اجزا را بر اساس ذائقهی خود تغییر دهید.
لیمو برای مداوای عفونت و درد گلو بسیار خوب است؛ اما باید در به کار بردن عسل یا «فنگ می» ۸۸ دقت کرد، زیرا وقتی گرم میشود خواص آن تغییر میکند. باید بگذارید چای ولرم شود و سپس عسل را اضافه کنید. کسانی که به اسهال مزمن مبتلا هستند باید عسل را هنگامی اضافه کنند که چای هنوز داغ است.
نصف لیمو + چای قرمز + عسل + لیمو را بشویید و نصف کنید. نصف آن را بردارید، خرد کنید و در قوری بریزید. برگ چای قرمز را به اندازهی دلخواه اضافه کنید. آب را به مرحلهی جوش سریع برسانید و روی لیمو و برگ چای بریزید. روی قوری را بپوشانید و بگذارید ولرم شود. به اندازهی دلخواه عسل اضافه کنید و بنوشید.
اگر بخواهید این چای را داغ بنوشید میتوانید به جای عسل نبات بریزید. لیمو را آماده کنید و با کمی آب در ظرف بگذارید. آن را بجوشانید و نبات را اضافه کنید. شعله را کم کنید و دو دقیقه حرارت دهید. ظرف را از روی شعله بردارید و به اندازهی دلخواه چای قرمز اضافه کنید. دوسه دقیقه صبر کنید و سپس بنوشید.
شیرین بیان، مزهی خوبی دارد و برای همهی دستگاههای بدن مفید است؛ به ویژه برای ریهها و گلو آرامش بخش است. ۶ تا ۷ تکه ریشهی شیرین بیان خشک + چای دلخواه + ۶ تا ۷ تکهی شیرین بیان چینی را با مقداری چای در قوری بگذارید. آب را بجوشانید و روی آن بریزید. پنج دقیقه صبر کنید و سپس بنوشید.
برای این چای آرامش بخش ریشهی زنجبیل کهنه و دوکی شکل و نبات تهیه کنید.
برای این چای، ترب سفید تازه تهیه کنید. عطر آن بسیار قوی و تند است، بنابراین یک قطعهی کوچک کافی است. همچنین میتوانید کمی نمک خالص به کار ببرید. یک قطعهی ترب سفید + چای دلخواه + نمک + ترب سفید را پوست بگیرید و یک قطعه از آن ببرید.
ترب را به قطعات کوچکتر خرد کنید و آن را با مقداری برگ چای و کمی نمک در قوری بگذارید. روی قوری را بپوشانید، دوسه دقیقه صبر کنید و سپس بنوشید.
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.