یکی از مهمترین قدم ها برای اینکه پایتان را از کفش فرزند یا فرزندتان خارج کنید و اجازه دهید به عنوان یک موجود منحصر به فرد زندگی کنند، این است که به آن ها امکان کشف دنیای درونشان را بدهید و دنیای درون کودک را قبول داشته باشید هر چند وقت یکبار به خودتان یادآوری کنید، که این کودک شما نیستید که دوباره به دنیای خردسالی برگشتید و فرصت زندگی کردن دوباره پیدا کردید. هوش و ذکاوت کودک انعکاس مستقیمی از این نیست که شما چه کسی هستید و قرار است در زندگیتان به چه جایگاهی برسید. اگر به کودک اجازه دهید که علاقمندی های خودش را کشف کند، بدون توجه به اینکه این علاقمندی ها و استعدادها چقدر با رویاهای شما فاصله دارد، در واقع بستر امنی را برای او فراهم می کند تا بتواند استعدادهایش را به حالت بالفعل در بیاورید.

دیدتان را نسبت به این موضوع که ممکن است علاقمندی های کودک ۱۸۰ درجه با آنچه که شما می خواهید فرق داشته باشد، باز کنید. مثلا ممکن است شما با ترس از انواع حشرات بزرگ شده باشید و در کمال تعجب ببینید که فرزندتان عاشق حشرات است. پس جای اینکه بخواهید توجه او را منحرف کنید و مثلا سعی کنید به نجوم علاقمندش کنید، بهتر است علاقه ی فرزندتان را به رسمیت بشناسید و سعی کنید اطلاعاتتان را در مورد چیزهایی که کودک دوست دارد بیشتر کنید . این کار حتی باعث می شود شما هم به درک بهتری از خودتان برسید. پس به جای این که کودک را مجبور کنید در مسیر انتظارات و خواسته های شما قدم بردارد به او یاد بدهید که چطور باید برای خودش هدف گذاری و برای رسیدن به این هدف ها تلاش کند.