بیشتر بیماری های مفصل، مزمن و طولانی هستند. گاهی تورم مفصل ها به صورت حاد بروز می کند و اکثرا پس از بهبودی

بسیاری از مبتلایان به سندروم روده ی تحریک پذیر، خودکفا هستند؛ به گونه ای که بیماری آنان، هرگز در امور اصلی زندگیشان

در مورد چگونگی اثر روان در دگرگونی این سندروم. دیدگاه های بسیار وجود دارد. برخی بر این باورند که فشار روانی، نقش مهمی در تشدید این بیماری دارد،

دورانی که روانکاوی مرسوم بود، بیماری ها براساس شخصیت ها طبقه بندی می شدند. از این رو در این مکتب

در این اختلال، بیمار، درد شدیدی را در ناحیه مفصل فکی گیجگاهی؛ محل تماس فک بالا و پایین، احساس می کند.

یکی از بزرگترین دشواری های دردهای مزمن، آن است که بیشتر بیماران، به دنبال قرص سحرآمیزی هستند که معجزه کند

به محض تماس دست با جسم داغ، و پیش از آن که شخص، احساس سوزش کند، مجموعه واکنش های بیوشیمی و الکتریکی

ترس از بازگشت بیماری در میان بیماران درمان شده از سرطان، حقیقتی انکارناپذیر است، ولی طبعا شدت ترس در میان افراد

درد، یکی از عوامل ویرانگر و رنج بار همراه با سرطان است. درد سرطان ها ممکن است ناشی از فشار غده بر عصب های

اثر فقر اجتماعی بر بیماری های قلبی، بارها به اثبات رسیده است. فقر اجتماعی در جوامع صنعتی و پیشرفته، چشمگیرتر است.