زندگینامه الکساندر فون هومبولت

 (۱۷۶۹ - ۱۸۵۹ م)

در سال ۱۷۹۹، مخارج کامل یک سن اکتشافی علمی به آمریکای جنوبی را برعه گرفت و با هم سفرش بیش از ۶۰۰۰ مایل را ط کردند. آنها مسیر رودخانه ی اورینوکو را دنبال کرده و گونه های مختلف گیاهی را جمع آوری می کردند؛ عرض و طول جغرافیایی را می کردند و دما، فشار هوا و شدت میدان مغناطیسی را اندازه می گرفتند. این دو نفر استقامت بدنی فوق العاده ای در برابر گرما، رطوبت خفقان آور و توده های پشه از خود نشان دادند. ذخیره ی غذایی آنها فاسد شد و آنها مجبور شدند از دانه های کاکائو تغذیه کنند. پس از دیدار از کوبا آنها مسافرت خود را از نقاط مرتفع آمریکای جنوبی شروع کردند و از کوههای آند بالا رفتند. صعود هومبولت به ارتفاع ۱۹۲۸۰ پا از کوه چیم بورازو رکوردی بود که به مدت ۳۰ سال باقی ماند. در طی این کوه پیمایی طولانی وی دچار کوه گرفتگی شد. تشخیص او این بود که کوه گرفتگی به علت کمبود اکسیژن است.

پس از بازگشت به اروپا به دلیل وجود فضای روشن فکری برانگیزنده در پاریس مقیم شد. سفر اکتشافی او به امریکای جنوبی اطلاعات موجود در ۳۰ جلد کتاب را که او در ۲۵ سال زندگی بعدی خود به رشته تحریر درآورد، فراهم کرد. او ارتباط بین شرایط جغرافیایی، آب و هوا و گیاهان و جانورانی را که در یک ناحیه زندگی می کنند نشان داد. مطالعات او روی کوه های آتش فشان نشان داد که پوسته ی زمین در معرض تغییرات مداومی قرار دارد.

او جریان هومبولت را که جریان آب سردی در جنوب شرقی اقیانوس آرام در کنار سواحل شیلی بود، شناسایی کرد.

هومبولت مهارت تشخیص و تشویق استعدادهای جدید را داشت. او روی سیمون بولیوار جوان، که هدایت مبارزه برای آزادی امریکای جنوبی از اسپانیا را بر عهده گرفته بود تأثیر فراوان داشت. گفت وگوی وی با هنرمند آمریکایی ساموئل مورس در مورد پیام رسانی فرانسوی پیام رسانی با دو پرچم سبب برانگیختن علاقه ی مورس برای امکان گسترش یک سیستم تلگراف با استفاده از جریان الکتریکی و نوعی الفبای رمز شد.

فون هومبولت ارثی را که برایش مانده بود تا سال ۱۸۲۷ خرج کرد و به برلین بازگشت و آن جا به عنوان معلم خصوصی مشغول کار شد و سخنرانی هایی را نیز برگزار کرد. سالی یک بار از پاریس دیدار و تجدید خاطره می کرد. او اهمیت مشارکت علمی بین المللی را به کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان گوشزد کرد. یکی از نتایج این مشارکتها شناسایی خورشید به عنوان منشأ طوفان های مغناطیسی بود.

او در ۶۵ سالگی با نوشتن کتاب کیهان که یک دایرة المعارف علمی بود سبب همه فهم شدن و ترویج علوم شد. هومبولت در ۹۰ سالگی مدت کوتاهی پس از تکمیل جلد پنجم و پایان یافتن کتاب کیهان از دنیا رفت.