زندگینامه آنور برنهارد نوبل

(۱۸۳۱ - ۱۸۹۶ م) وی در سال ۱۸۳۱ در کشور سوئد به دنیا آمد و در سن پترزبورگ تحصیل کرد. او بسیار با استعداد بود. پدرش امانوئل نوبل از جمله مخترعانی بود که موفق به ساختن یک مین زیردریایی شد. به همین دلیل در سال ۱۸۴۲ به درخواست دولت روسیه که مین را خریداری کرده بود، به شهر سن پترز بورگ نقل مکان کرد. در سال ۱۸۵۰ آنورنوبل به آمریکا رفت. در آنجا نزد اریکسن مشغول به تحصیل شد. وی در مدت اقامت خود در امریکا مدام به این مسأله فکر می کرد که آیا می توان با اختراع و کشف ماده ی منفجره ای مانند نیتروگلیسیرین از رنج و زحمت طاقت فرسای هزاران کارگر کاست یا نه؟ این شیمیدان بزرگ سوئدی در سال ۱۸۶۶ دینامیت را کشف کرد. با اختراع دینامیت، به زودی میله های دینامیت جای ترکیبات خطرناک نیتروگلسیرین را گرفت.

او اختراع خود را به ثبت رسانید و با فروش آن ثروت فراوان و هنگفتی نصیبش شد. دینامیت سیمای غرب را دگرگون کرد. از این مواد منفجره، هم در موارد صلح جویانه می توان استفاده کرد و هم در زمینه تخریب و ویران کردن تمدن بشری. در اثر کاربرد نادرست از این مادهی منفجره او به عنوان یک مخترع و دانشمند بدشگون و بدخیم محسوب شد که معلومات و دانش خود را در جهت ساختن و کشف وسایل ویران کننده مورد استفاده قرار می داد. با کشف دینامیت و با توجه به استفاده نادرست از آن که در زمینه ی جنگ، ویران کردن و به نابودی کشاندن انسان ها به کار می رفت، آنتورنوبل بسیار پشیمان شد. برای آنکه بتواند آن را جبران کند، به هنگام مرگ وصیت کرد که ثروت و دارایی خود را که شامل ۳۱ میلیون کرون سوئد می شد، به عنوان جوایزی سالیانه به بهترین و برگزیده ترین شاعر و نویسنده و به کسانی که در یکی از رشته های شیمی، فیزیک، زیست شناسی، پزشکی و یا در زمینه ی صلح جهانی خدمتی کرده و کشفیاتی ارایه دهند، به طور مساوی تقسیم شود. این جایزه شامل دیپلم افتخار و مدال طلا و چکی است که مبلغ آن بستگی به سود بنیاد نوبل در آن سال دارد.

 در سال ۱۹۶۸ بانک دولتی سوئد جایزه ی نوبل در رشته ی اقتصاد را نیز به آن اضافه کرد. وی سرانجام در سال ۱۸۹۶ در سان يو ایتالیا چشم از جهان فرو بست.