زندگینامه آلبرت آبراهام مایکلسون

 (۱۸۵۲-۱۹۳۱ م) آلبرت مایکلسون فیزیکدان، تختی شهروند آمریکایی است که چیزی تویل را در فیزیک یه دست آورد. او در شهر انترلوي آلمان (اكتون لهستان) به دنیا اعل. او شر عروسکی با پدر و مادرش به آمریکا مهاجرت کرد. پس از تحصیل در مدرسه ای در سانفرانسیسکو به عمدزسهای عالی نیروی دریایی ایالات متحده شر آناپوليس مریلند رفت. پس از فراغت از تحصیل در سال ۱۸۷۳ در همین مدرسه ی عالی مقام معلمی فیزیک را به دست آورد مایکلسون با انجام برخی از آزمایش ها کوشید تا سرعت نور را اندازه بگیرد، ولی کوشش او ثمری نداشت. او دریافت که نیاز بیشتری به آموختن نورشناسی دارد.

برای به دست آوردن این دانش به اروپا سفر کرد و در آلمان و فرانسه به  مطالعه پرداخت. پس از بازگشت به آمریکا از مدرسه ی عالی استعفا داد و به استادی فیزیک در دانشگاه کلیولند اوهایو منصوب شد.

مایکلسون در سال ۱۸۸۲ سرعت نور را برابر ۱۸۶۳۲۹ مایل در ثانیه اندازه گرفت. این ارقام به حد کافی دقیق بود و تا مدت سی سال اعتبار داشت. او سپس فکر خود را متوجه اتر کرد؛ ماده ای که دانشمندان معتقد بودند در فضا موجود است و نور خورشید را به زمین می رساند. سرعت نور وقتی در همان جهت حرکت زمین در اتر حرکت می کند، باید از سرعت نور وقتی عمود بر جهت حرکت زمین حرکت می کند بیشتر باشد. مایکلسون دستگاهی به نام تداخل سنج طراحی کرد که می توانست جزیی تفاوت در سرعت نور را اندازه گیری کند.

در این دستگاه یک باریکه ی نور به دو باریکه در دو امتداد عمود بر هم تقسیم می شد. این باریکه ها پس از بازتاب از دو آینه به طرف ناظر بر می گشتند و اگر سرعت آنها تفاوت داشته باشد نقشی به نام فریزهای تداخلی را به وجود می آورند.

این آزمایش به کمک ادوارد مورلی شیمیدان آمریکایی در سال ۱۸۸۷ صورت گرفت و ثابت شد که زمین نسبت به اتر حرکت نمی کند. فیزیکدانان نتیجه گرفتند که اثر وجود ندارد و نور بدون توجه به سرعت ناظر با سرعت ثابتی حرکت می کند. دور شدن از مفهوم اثر موهبتی در جهت درک چگونگی حرکت نور در عالم بود.

در سال ۱۹۰۷ مایکلسون جایزه ی نوبل در فیزیک را به خاطر ساختن ابزارهای علمی نوری و کشف هایی که با آنها انجام داد به دست آورد. در طول جنگ اول جهانی او به نیروی دریایی پیوست تا دستگاه های فاصله یاب را اصلاح کند. پس از جنگ یک تداخل سنج به طول ۲۰ فوت را که بزرگ ترین تداخل سنج در آن زمان بود، به تلسکوپ ۱۰۰ اینچی مونت ویلسون در کالیفرنیا وصل کرد. در سال ۱۹۲۰ او قطر ستارهی ابط الجوزا را که قطری ۳۰۰ برابر قطر خورشید دارد اندازه گرفت. این نخستین اندازه ی دقیق یک ستاره بود.

مایکلسون در سال ۱۹۲۳ شروع به اندازه گیری های جدیدی در مورد سرعت نور کرد. میانگین اندازه گیری ها در چندین آزمایش که مایکلسون انجام داد پس از مرگ او به چاپ رسید که مقدار ۱۸۶۲۷۸ مایل بر ثانیه را به دست می داد. آخرین اندازه ی مورد قبول دانشمندان ۱۸۶۲۸۲ مایل بر ثانیه است.