زندگینامه جوزف ليستر

 (۱۸۲۷-۱۹۱۲ م) جوزف ليستر جراح انگلیسی پایه گذار جراحی با شرایط ضدعفونی (پلشت بری) است و قانون های جدی و جامعی را برای رعایت بهداشت در بیمارستانها برای مقابله با عفونتها معرفی کرده است.

زمانی که لیستر جوان بود، پدرش در حمایت از تصمیم فرزندش برای جراح شدن تردید داشت. پدر لیستر معتقد بود که پسرش آن قدر دل نازک است که تحمل فریادهای ناشی از درد و رنج بیماران در حین عمل جراحی بدون استفاده از مسکن ها را ندارد. با این وجود در سال ۱۸۴۶ که سال اول تحصیل لیستر در پزشکی بود معرفی اتر به عنوان مادهی بی حس کننده در انگلیس، این مشکل را برطرف کرد.

لستر پس از دریافت درجه پزشکی در سال ۱۸۵۲ در ادینبورگ اسکاتلند مشغول به کار شد. در سال ۱۸۶۰، وی به عنوان جراح بیمارستان سلطنتی گلاسکو انتخاب شد. گلاسکو شهری صنعتی بود و دایما کارگرانی با استخوان های شکسته به بیمارستان مراجعه می کردند. آنهایی که شکستگی های ساده ای داشتند، معمولا زنده می ماندند؛ ولی آنهایی که شکستگی های وخیمی داشتند با سر استخوان شکسته از گوشت بیرون آمده و در معرض هوای آزاد بود بر اثر عفونت فوت می کردند. ليستر از مرگ تعداد زیادی از بیماران که بر اثر عفونت پس از جراحی های ظاهرا موفق روی می داد، آشفته و پریشان بود. او معتقد بود که چیزی در هوا سبب افزایش عفونت می شود. او زخمها را می پوشاند و عقیده داشت که نظافت سیب از بین رفتن عفونت می شود. با وجود آن که روش های او سبب کاهش عفونت ها می شد، وی نتوانست دلیلی علمی برای آن ارایه کند.

در سال ۱۸۶۵، او دربارهی نظریهی میکروبی بیماریها که لویی پاستور ارایه داده بود مطالعاتی کرد و نبرد قاطعانه ای را علیه ریز سازواره ها شروع نمود. او ابزارهای جراحی و تنظيفها را در اسید فنیک که باعث کشتن میکروب ها می شد؛ ولی آسیب جدی به بافت زنده وارد نمی کرد، قرار می داد. او دست هایش را پیش از ورود به اتاق عمل می شست و در اتاق بخار اسید فنیک می پاشید. در عرض دو سال او آن قدر مطمئن شده بود که روش های خود را منتشر کرد؛ ولی این روشها بلادرنگ توسط جامعه ی پزشکی مورد قبول قرار نگرفت.

با این وجود روش های او مؤثر بود. روش های ضد عفونی کننده ی او مرگ و میر را از ۴۰ درصد به ۱۵ درصد در سال ۱۸۶۹ کاهش داد. لیستر در سال ۱۸۶۹ رییس بخش جراحی در ادینبورگ شد. وی نوشتن مقاله ها و مسافرت های اروپا و امریکا را برای انتشار عمومی یافته های خود آغاز کرد. در آلمان پی برد که پزشکان از گرما برای کشتن میکروب های وسایل جراحی و تنظيفها استفاده می کنند. شیمیدانان نیز ترکیب های شیمیایی کم ضررتری را جایگزین اسید فنیک می کردند. تا سال ۱۸۷۶ بسیاری از کشورها روش های او را پذیرفتند؛ لیکن در انگلیس کشف او تا حد زیادی نادیده گرفته شده بود.

ليستر برای آن که پزشکان لندن را تحت تأثیر قرار دهاد ریاست بخش جراحی کالج سلطنتی لندن را در سال ۱۸۷۷ پذیرفت و در آن جا جراحی هایی را که دیگر پزشکان از ترس عفونت انجام نمی دادند، انجام داد. در حالی که او برای به خطر انداختن جان بیماران مورد انتقاد قرار می گرفت، جراحی های موفق او دیگر پزشکان را وادار کرد که در مخالفت خود تجدید نظر کنند. او پیش از آن که در سال ۱۸۹۳ بازنشسته شود، از دیدن موفقیت های خود در جراحی با شرایط ضد عفونی رضایت خاطر داشت.