زندگینامه آنتوان لوران دو لاووازیه

(۱۷۴۳ - ۱۷۹۴ م) این شیمیدان شهیر فرانسوی سال ۱۷۴۳ در شهر پاریس به دنیا آمد.

او سال ۱۷۶۰ موفق به ربودن «جایزه ی عمومی» کردید و به خاطر نوشتن مقاله ای در بهترین روش روشن نمودن شهرها» به دریافت جایزه ی طلایی نایل آمد و بالاخره سال ۱۷۶۸ به مقام کمک شیمیدان آکادمی علوم منتخب گردید.

لاووازیه به شیمی، فیزیک و گیاه شناسی علاقه وافری داشت.

وی در سال ۱۷۶۸ به ریاست کشاورزی فرهنگستان علوم» برگزیده شد. او سرانجام کارهای علمی و پژوهش های آزمایشگاهی

فیزیکی و شیمیایی خود را در سال ۱۷۷۲ آغاز نمود و توانست به قوانینی در شیمی دست یابد که امروزه به نام خود وی معروف می باشد و از اساسی ترین بنیان های شیمی و محسوب می گردد.

او با کشف صحيح و تعریف دقیق از عناصر شیمیایی ثابت نمود که: «در طبیعت، هیچ چیز از بین نمی رود و خود به خود به وجود نمی آید و اجسام ساده همواره پایدار بوده و تحت هیچ عاملی تجزیه نمی گردند.

لاووازیه در سال ۱۸۰۴ با اختراع و کالری متره به اتفاق لاپلاس دانش اندازه گیری حرارت را ابداع نمود. و نام ها و اصطلاح های شیمیایی را مصطلح ساخت.

از دیگر کشفیات وی ماددی حیاتی مهم و اساسی «اکسیژن» می باشد که قبل از او «پریستلی به سال ۱۷۷۴ و «شیل» سوئدی آن را کشف کرده بودند؛ اما نام امروزی «اکسیژن» را لاووازیه بر آن نهاد که به معنی «اسید ساز» می باشد. او با حرارت دادن جيوه در اکسیژن به «اکسید جیوه» که پودر سرخ رنگی بود، دست بافت لاووازیه در سال ۱۷۸۹ با انتشار کتاب اصول مقدماتی علم شیمی انقلاب عظیم در جهان شیمی به وجود آورد و به حق نام «پدر دانش شیمی» را به خود اختصاص داد.

لاووازیه در سال ۱۷۹۴ در حالی که ۵۱ سال از عمرش را پشت سر می نهاد. دست از دنیای عناصر کوتاه نمود و جان به جان آفرین تسلیم کرد.