زندگینامه ژاک ایوز کوستو

 (۱۹۱۰–۱۹۹۷ م) ژاک ایوز کوستو اقیانوس شناس فرانسوی بود که جهان زیر دریا را به روی دانشمندان و مردم عادی گشود.

گوستو رسما به عنوان یک دانشمند آموزش ندیده بود. او در سال ۱۹۳۳ از مدرسهى عالی برست در نیروی دریایی فرانسه فارغ التحصیل و به عنوان ناوبان دوم وارد نیروی دریایی شد. او به عنوان راهنمای نیروی دریایی به آموزش پرداخت ولی به دلیل یک تصادف اتومبیل جراحت های سختی را متحمل شد قسمتی از درمان او به منظور بهبودی، شنا کردن بود. وی غواصی را انتخاب کرد و مجذوب کشف زیر دریاها شد. در آن زمان تنها وسیله غواصی قابل دسترس، یک استوانه ی هوای فشرده بود که به غواصان امکان می داد تا مدت زمان کوتاهی زیر آب باشند. کوستو تجهیزات غواصی جدیلی را که غواصان را قادر می ساخت مدت های طولانی تری زیر آب بمانند، آزمایش کرد در طول جنگ دوم جهانی کوستو با اميل گاگنان که متخصص تجهیزات گاز صنعتی بود آشنا شد.

آنها یک استوانه ی هوای فشرده را که توسط یک دریچهی تنظیم کننده ی فشار به ماسکی که روی صورت قرار می گرفت وصل شده بود طراحی و آزمایش کردند؛ یک شش هوایی خودکفا توسط این دستگاه که شش آبی نام گرفت غواص می توانست بدون لباس های دست و پا گیر زیر دریا نفس بکشد. این دستگاه خودكفا بود و به لوله ای که غواص را به سطح آب مرتبط کند نیازی نداشت. این وسیله افراد را قادر می ساخت به عمق بیشتری بروند و برای مدت طولانی تری زیر آب بمانند. این دستگاه به لباس تنفسی نیز معروف بود و پس از استفادهی موفقیت آمیز در سال ۱۹۴۳ به صورت تجاری از سال ۱۹۴۶ در دسترس قرار گرفته در سال ۱۹۴۵، کوستو گروه پژوهشی زیردریایی را در نیروی دریایی فرانسه بنیان گذاشت. در سال ۱۹۵۰، فرماندهی مین روب انگلیسی کالیپسو شد و آن را به یک کشتی پژوهشی اقیانوس پیما تبدیل کرد. در سال ۱۹۵۳، او کتاب جهان خاموش را در مورد زندگی در زیر دریا چاپ و منتشر کرد. او فیلم سازی زیر آب را نیز تجربه و محفظه هایی برای دوربین های زیرآبی طراحی کرد. در سال ۱۹۵۶، او با درجه ی کاپیتانی از نیروی دریایی بازنشسته شد. او یک فیلم مستند با نام جهان خاموش تهیه کرد که جایزهی آکادمی را به عنوان بهترین فیلم مستند سال ۱۹۵۷ دریافت کرد.

کوستو در سال ۱۹۵۷، مدیر موزهی اقیانوس شناسی موناکو شد. وی سازه هایی برای زندگی طولانی مدت در زیر آب طراحی کرد. فیلم مستند جهان بدون خورشید (۱۹۶۴) که در مورد تجاربی در زیر دریای سرخ بود، جایزهی دیگری را نصیب او کرد. علاوه بر دستگاههای غواصی، زیستگاه آبی، و محافظ دوربین های زیر آبی، کوستو بشقاب غواصی را که یک زیردریایی کوچک و قابل کنترل بود اختراع کرد.

قسمتی از هزینه ی اکتشاف های جهانی کوستو در اقیانوس ها توسط برنامه ی پربیننده ی تلویزیونی به نام «جهان زیردریایی ژاک کوستو» (۱۹۶۸ تا ۱۹۷۶) که خود تهیه و اجرا می کرد پرداخت می شد. این برنامه یکی از پربیننده ترین برنامه های تلویزیون آمریکا شد. کالیپسو تا زمان غرق شدن در سال ۱۹۹۶ به عنوان آزمایشگاه شناور کوستو خدمت می کرد. کوستو در سال ۱۹۹۷، زمانی که به جمع آوری پول برای تجهیز کشتی جایگزین با نام کالیپسوی مشغول بود، درگذشت.