زندگینامه نیکلاس کوپرنیک

 (۱۴۷۳ - ۱۵۴۳ م) نیکلاس - کوپرنیکوس» مشهور به «کوپرنیک»، منجم، ستاره شناس و راصد متفکر در سال ۱۴۷۳ در خانواده ی گمنامی در شهر «تورن» لهستان چشم بر آسمان پر ستاره ی خویش گشود.

چون پدر از دست داده بود، عمویش که یک کشیش معروف بود سرپرستی وی را به عهده گرفت.

این کشیش به تلاش در آموزش «نیکلاس» پرداخت و او را جهت تحصیل روانه ی دانشگاه شهر «کراکووی» کرد. «نیکلاس» جوان با شعف زایدالوصفی از تمامی دروس دانشگاهی، مخصوصا هیئت و نجوم بهرهی وافی می جست

اما برای «کوپرنیک» جوان که ظرفیت و استعداد فوق العاده داشت، دروس دانشگاه کم بود و بلند پروازی وی، او را واداشت تا این که در سال ۱۳۹۶ به هنگامی که ۲۳ سال بیش نداشت به ایتالیا سفر نماید و با ورود به دانشگاه شهر «پادوا» مشغول تحصیل علم طب گردد.

سپس وارد دانشگاه «بولونی» گردید و به تحصیل نجوم پرداخت.

سپس به طبابت روی آورد و در کنار زندگی آرام خود به تفحص در آثار ستاره شناسان بزرگ و تحقیق در زمینه ی نور و ریاضیات و اجرام کواکب پرداخت و در پی علاقه ی وافرش به راصدی و ستاره شناسی، انقلابی بزرگ در علوم ستاره شناسی به وجود آورد.

کوپرنیک با تأیید بر نظریه ی «فیلولائوس» که هجده قرن قبل از وی مبنی بر حرکت دورانی زمین مطرح شده بود، هیئت بطلمیوس را مردود شمرد و اعلام کرد زمین مرکز کائنات نیست و خورشید ستاره ای است که سیارات دیگر به دور آن می چرخند و زمین ما یکی از آن سیارات می باشد.

اما وی برای بر هم نخوردن زندگی آرام خود، این نظریه را که در کتاب معروفش به نام درباره ی دوران اجسام و بین سال های ۱۵۰۷ ای ۱۵۱۳ به آن رسیده بود، (یعنی نزدیک به ۳۰ الى ۴۰ سال) از انتشار آن خودداری ورزید، تا اینکه نسخه ی خطی خود را به یکی از شاگردان تیزهوش خود به نام «رتیکوس» داد و او به چاپ آن اقدام نمود این ستاره شناس بزرگ در سال ۱۵۴۳ هنگامی که ۷۰ بهار از زندگی پر ثمرش می گذشت، آسمان لایتناهی را با ستارگان بی شمارش بدرود گفت و در دل خاک و جایگاه صدها دانشمند و مبتکر دیگر جای گرفت.