زندگینامه رابرت کخ  

 (۱۸۴۳- ۱۹۱۰ م) «رابرت کخ» کاشف و میکروب شناس بزرگ آلمانی سال ۱۸۴۳ در شهر «هارتز» چشم بر هستی گشود.

پس از اتمام تحصیلات مقدماتی خود، به ادامه ی آن در شهر «گوتینگن» پرداخت و توانست مدارج عالیه را به موفقیت به پایان ببرد. سپس به آزمایشگاه کوچکی روی آورد و تحقیقات خود را آغاز نمود.

پیدایش و شیوع سیاه زخم در حیوانات، همزمان با شروع به کار وی در آزمایشگاه گردید و او با آزمایش خون حیوانات میتلا به «سیاه زخم به کشف باسیل هایی که دانشمندانی همچون داون» و «ابرت» مطرح نمودند، تایل شد

وی با استفاده از همان باسیل ها سرم مخصوص سیاه زخم را تهیه نمود، او در زیر میکروسکوپ با مشاهده تمامی مراحل رشد و تکامل این میکروب، نتيجهی تحقیقات خود را در سال ۱۸۷۶ در کتابی در این مورد به نام «در جست و جوی علل سیاه زخم به جهان پزشکی ارائه داد.

استقبال بی نظیر مردم از وی به خاطر این معجزهی بزرگ، سبب شد تا وسایل کار مورد نیاز او را فراهم آورده تا وی با خاطر آسوده به اكتشافات بعدی خود بپردازد.

«سل» این بیماری خطرناک آن زمان که قدما به آن «طاعون سفید» می گفتند، در این دوره بسیار بیداد می کرد و سلامتی همگان را در معرض خطر قرار می داد و از شایع ترین آنها سل ریوی بود که حالت واگیری بسیاری داشت. اک در سال ۱۸۸۲ پس از مطالعات فراوان موفق به کشف میکروب سل گردید. او دریافته بود که باکتری باسیلی این بیماری در ریه ها مسکن می کند و شخص مسلول به هنگام سرفه این باکتری را به همراه خلط سینه در هوا منتشر می کند.

کخ در سال ۱۸۸۴ با جداسازی میکروب «وبا»، توانست به اکتشافات و خدمات پزشکی کمک موثری بنماید.

کخ برای دست یابی به آنچه در تصور و اندیشه داشت، سال ۱۸۹۳ سفری به مناطق حاره مخصوصا مصر و هندوستان نمود و با مطالعهی زیاد با اغلب بیماری های آن مناطق مانند مالاریا و جذام آشنایی کامل یافت.

اما سفرهای طولانی و خسته کننده اش باعث گردید به بیماری سل که خود او کاشف آن بود دچار گردد و در میدان نبرد با میکروبها، مغلوب همان دشمن شناخته شده ی بشریت که وی علیه آن مبارزه می کرد، گردد.

این دانشمند بزرگ رشته ی پزشکی در سال ۱۹۱۰ به هنگامی که ۶۷ سال داشت، زندگی را وداع گفت.