اولین بانک کدام بود؟

از وقتی که انسان دارای پول شده، لازم بوده است که کسی برایش در جای امنی نگاهدارد، یا اینکه هنگام احتیاج مقداری باو قرض داده شود. مثلا در بابل کهن، حتی قبل از اختراع سکه، اشخاصی بوده اند که کارشان قرض دادن، قرض گرفتن و نگاهداری پول سایر اشخاص بوده است. همینها را میتوان بانکدار خواند، اگر چه آنها را پول قرض دهنده حساب میکردند. قسمتی از این دادوستد در دست کاهنان معابد بود، و قوانینی برای تنظیم این مشاغل وجود داشت. در یونان کهن هم اشخاص قرض دهنده وجود داشتند. در زمان رومی ها بانکهای بزرگی وجود داشت که این معاملات را در بسیاری از نقاط امپراطوری روم باکمال اطمینان و استحکام اداره میکردند. قوانین رومی بود که روشهای بعضی از بانکها را تنظیم میکرد. بنابراین ممکن است اظهار کنیم که اولین بانك یا اولین قرض دهنده که بوجود آمد، زمان آن حداقل زمان رومی ها بر میگردد.

در قرون وسطی شغل قرض دادن پول را دیگر قانونی نمیدانستند. در خیلی از نقاط قوانینی برای جلو گیری از آن وضع شده بود. به این جهت کسانیکه به قرض دادن پول میپرداختند اغلب دادوستد خود را روی نیمکتهای واقع در میدانهای عمومی انجام میدادند. نیمکت بزبان ایتالیایی ( بانكو) نامیده میشود و به همین مناسبت لغت (بانك) پیدا شد.

در انگلستان، شغل نگهداری و قرض دادن پول بیشتر در اختیار زرگرها بود. این صنعتگران قابل اعتماد پول و اشیاء با ارزش مردم را نگاه میداشتند و در مقابل بانها رسید میدادند. این رسیدها دست بدست میگشت بهمان ترتیبی که اسکناس بعدها ردو بدل میگردید، زیرا مردم میخواستند آنها را به‌عنوان پرداخت در مقابل کالا و قروض خود بدهند. در سال ۱۹۹۶ گروهی از بازرگانان موافقت کردند که مقدار زیادی پول بحكومت انگلیس قرض دهند و در مقابل بانك انگلستان را تاسیس نمایند همان بانکی که امروزه یکی از موسسات بزرك مالی دنیا میباشد.