موز از کجا آمده است؟

موز یکی از قدیمی ترین میوه های شناخته شده در تاریخ میباشد. اولین مردمانی که در تاریخ از آنها مدارکی بدست آمده است این میوه را میشناخته اند و از خوردن آن لذت میبرده اند ! بعضی ها معتقدند که موز اول دفعه در قسمتهای جنوبی آسیا روییده است و بعد در طی چند قرن بشرق و غرب برده شده است. پیروان حضرت محمد درخت موز را درختی بهشتی می‌نامند، و هندوها عقیده دارند که درخت موز مخصوص الهه مورد پرستش آنها (کالی) میباشد. در اوایل قرن شانزدهم، کشیشی به اسم توماس تعدادی ریشه درخت موز را با خود بدنیای جدید برد. او آرزو داشت که دوستی سرخپوستآن را با این میوه طلایی رنگ جلب کند، آنها را بدیانت مسیح در آورد و از همان مقدار کم ریشه موز که وی با خود آورده بود هزارها جریب مزارع موز که امروزه در نواحی گرمسیر اتازونی وجود دارد بعمل آمد ! اتفاقا سرخپوستان میوه درخت موز را بمصارف زیادی رساندند. بدین معنی وقتی سبزبود آن را کباب میکردند و بجای نان میخوردند. آن را مانند سبزیجات می پختند یا در آبگوشت میریختند و گاهی هم آن را مانند انجیر خشك میکردند، و حتی از آن مشروبی میساختند.

موز در حقیقت روی درخت نمیروید، بلکه بروی بوته نشوونما میکند و به این جهت میتوان بزرگترین ساقه چوب نامید. ساقه بوته موز که بارتفاع ۱۲ تا ۳۰ پا میرسد و مثل ساقه و بدنه درخت به نظر میرسد یا در حقیقت برگهای بهم پیوسته است که ساقه پیچیده ای را تشکیل داده اند. بیشتر انواع مختلف موز که دستی کاشته میشوند، قدرت تولید میوه خود را از دست میدهند. در نوك بوته موز انبوهی از برگهای روبپایین دیده میشود، که رنگ سبز روشنی دارند بوته موز را شبیه بدرخت خرما میسازند. یك جوانه گلدار از ساقه مرکزی میروید، و در وقت مقرر جای خود را به میوه میدهد. بتدریج که خوشه میوه سنگینتر میشود، ساقه به‌طرف پایین خم میگردد و موزها در حالیکه نوك آنها به‌طرف بالا است آویزان میشوند. در هر بوته فقط یك خوشه موز رشد مینماید، ولی این خوشه اغلب بوزن صد پوندا بیشتر میرسد !

موز را اغلب وقتیکه سبز و نرسیده است می برند ولو آنکه نخواهند آن را بنقاط دیگر حمل کنند. علت آن اینست که اگر بگذارند موز روی بوته برسد میترکد و قبل از اینکه آنها را بکنند خراب میشوند. موز را در کشتی های مخصوصی که فقط بمنظور حمل این میوه ساخته شده است، حمل میکنند. در کشتی بایستی مرتب با جریان هوای خنك تهویه کرد که مبادا در هنگام سفر برسد.