حضرت محمد (ص) که بود؟

در اوایل قرن هفتم، اعرابی جوانی الهام الهی در خود یافت که اساس دین درستی را بنیان نهد و خود پیامبر آن دین باشد. این مرد بزرگ، که اسمش محمد (ص) بود، بذر دینی را کاشت که یکی از ادیان سه گانه بزرگ جهان گردید. محمد (ص) خدایی را که یهودیان و مسیحیان قبول داشتند، خدای مسلم و حقیقی خواند. او خود را در ردیف حضرت آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، معرفی نمود. محمد دین خودرا اسلام نامید (که معنی آن اطاعت محض از خواست خدا میباشد و با این اسم متجاوز از یك میلیارد نفر پیروان وی شناخته شده است و پیروان این دین را نیز مسلمن خوانند. دین اسلام اساس دین یهود و دین مسیحی را پذیرفته است. برطبق گفته محمد (ص)، خداوند خود را از طریق پیغمبرانش بمردم می نمایاند، که محمد یکی از آنهاست. خداوند قانون را به ابراهیم، داود، موسی، عیسی، داد و به محمد هم قرآن را نازل کرد.

مسلمین عقیده دارند که خدا یکی است، هرگز تغییر نمیکند، تمام قدرتها در دست اوست، همه مطالب را میداند، رحیم است، و ابدیست. کیش اسلام چنین میگوید : هیچ خدایی بجز الله وجود ندارد و محمد(ص) پیغمبر اوست.

عقیده به بقای روح پس از مرگ، از ارکان اصلی دین اسلام است. مسلمین عقیده دارند که در روز قیامت مردگان برخواهند خاست و در مقابل خدا حاضر خواهند گشت که جواب کارهای خودرا بدهند. مسلمین همچنین عقیده دارند که قسمت هر نفر را قبل از تولدش تعیین نموده اند و در کتاب بزرگ خداوند ثبت شده است.