بودا که بود؟

دین بودا یکی از بزرگترین دینهای دنیاست. بسیاری از مریدان این دین، در سیلان، چین، ژاپن، کره، و تایلند زندگی میکنند، ولی بودایی ها در همه جا هستند، مؤسس این دین شاهزاده (گوتاماسیدهارت)، بود که در رفاه و ثروت بدنیا آمد. یکروز، همینکه قصرش را ترك میکرد سه مرد را دید، یکی سخت بیمار یکی خیلی سالخورده، و دیگری مرده. بودا از مشاهده اینهمه دردهای انسانی بسیار مضطرب شد و در عالم حیرت باندیشه فرو رفت که چگونه انسان میتواند زندگی حقیقی توام با خوشبختی دائم را بدست آورد.

بودا ریاضت میکشید و تفکر مینمود و پیوسته به‌دنبال جستجوی جواب خود بود. روزی، همینکه در زیر درخت انجیر که آن را درخت بویا درخت معرفت مینامیدند نشسته بود، ناگهان آشکارا دریافت که شفا و معالجه تمام بدبختی ها بستگی به خویشتن داری شخص و شکیبایی و گذشت دارد. پس از آن بودا بر آن شد که این کشف خود را بجهانیان تعلیم دهد. و بدین قصد باتفاق پیروانش در هندوستان چهل سال مسافرت کرد و مردم میآموخت که چگونه خوشبختی حقیقی را پیدا کنند. پیروان بودا اورا بمنزله خدا دانستند و مجسمه هایی از او ساختند و به پرستش وی پرداختند.

ولی خود بودا معتقد نبود که خدای متعالی وجود داشته باشد ودر عوض معتقد بود که روح انسان پس از مرگ بمراتب عالی یادانی میرسد و این بستگی به اعمال نیك و بدی دارد که در دوره حیاتش مرتکب شده است. تناسخ یعنی حلول روح ببدن دیگری مدتهای مدید ادامه دارد. سرانجام انسان بتمام آرزوهای خود غلبه مینماید، سپس روح به (نیروانا) یا حالت صلح و آرامش کامل وارد میشود. برای رسیدن بدینحالت، انسان بایستی هشت طریق ایمان را بپیماید. یعنی دارا بودن : نیت خیر، بیان درست، رفتار درست، معیشت درست کار درست، اندیشه درست و تفکر درست.