عطر را چه کسی اختراع کرد؟

بکار بردن عطر بهرشکل که باشد باندازه عمر بشر سابقه دارد. در واقع کلمه انگلیسی (پرفیوم) به معنی عطر از کلمه لاتین (فیو موس ) که به معنی دود است گرفته شده. بنابر این مثل آن است که در روزگاران قدیم مردم با سوزاندن چوبهای معطر، صمغ ها و برگ درختان، بوی مطبوعی فراهم میکرده اند.

میدانیم که مصریان بیشتر از ۵۰۰۰ سال قبل عطر استعمال میکرده اند ولی اولین مردمی که گل سرخ را برای ساختن گلاب بکار میبرده اند در حدود ۱۳۰۰ سال قبل عربها بوده اند. اعراب نه فقط گلابرا بجای عطر بکار میبردند، بلکه جنبه دارویی نیز برایشان داشته است. یکی از عطریات واقعی که از قدیم ساخته شده عطر گل سرخ است. یك جریب زمین کافی بود که یك تن گل سرخ تولید نماید و از گلبرگهای آن فقط به قدریك کیلو عطر تولید میگردید. تعجب نباید کرد که این اساس هر مثقال ۱۰ لیره می ارزد.

گلهایی مثل گل سرخ، بنفشه، یاسمن، بهار نارنج و گل نسرین منابع بزرگ عطری ما هستند. ولی اسانسهای عطری از مواد دیگر هم بدست می آید. آیا میدانستید که عطر از چوبهایی مثل چوب کاج و از برگهایی مثل برگ سنبل، نعناع و برگ شمعدانی و حتی از ریشه های بخصوصی مثل زنجبیل و زنبق بدست می آید.

ابتدایی ترین روش تهیه عطر از گلها این بود که گلبرگها را با آب تقطیر نمایند. فرانسوی ها در این مورد شیوه ای داشتند به اسم (آنفلوراز) که به معنی شکفتگی میباشد. ورقه های شیشه ای را در قالبهای چوبی قرار داده و روی آنها را یك ورقه نازك پیة تصفیه شده میمالند و سپس گلبرگها رابر آن میباشند و آنها را روی هم قرار میدهند. آنگاه گلبرگها را در فواصل معینی جابجا میکنند تا چربی پیه که روی شیشه مالیده شده است، مقدار مورد لزوم عطر را در خود جذب نماید. - روش پیشرفته و جدید دیگر آنست که محلول خالصی را که از نفت گرفته میشود، بکار میبرند، این محلول آنقدر در رگه های گلبرگها نفوذ

میکند تا گلبرگها با عطر اشباع شوند، آنگاه محلول مزبور بوسیله تقطیر جدا شده و عطر بوسیله الكل تصفیه میشود.

امروزه، علم شیمی در ساختن اسانسهای عطری با طبیعت رقابت میکند. شیمیدانها عطر مصنوعی را از قیر و سقز و صدها ماده دیگر تهیه مینمایند بطوریکه کسی نمیتواند فرق آنها را از عطر طبیعی تمیز دهد. در واقع شیمی دانی که در کار تهیه عطر است میتواند نوع بخصوصی عطر گل تهیه کند که تهیه آن از گل طبیعی غیر ممکن است.