شاخه

حقایق کیست بیکر

کیست بیکر ناشی از مایع از مفصل زانو است که به پشت زانو متصل است.
کیست بیکر رایج است و می تواند به علت تقریبا هر علت تورم مفصلی (آرتریت) ایجاد شود.
کیست بیکر ممکن است علائم ایجاد نشود یا با درد زانو و / یا تنگی پشت زانوی ارتباط نداشته باشد، به ویژه هنگامی که زانو تمیز و یا کاملا انعطاف پذیر باشد.

کیست های بیکر می توانند به وسیله گسترش مایع به داخل پاها بین عضلات گوساله تجزیه و تجزیه شوند.
کیست بیکر با داروها، آسپیراسیون مشترک و تزریق کورتیزون و عمل جراحی، معمولا جراحی آرتروسکوپی درمان می شود.

کیست بیکر چیست؟

کیست بیکر ناشی از مایع از مفصل زانو است که به پشت زانو متصل است. پشت زانو نیز به عنوان ناحیه کمرنگ زانو اشاره شده است. یک کیست بیکر گاهی اوقات به عنوان یک کیست پاپیتیتال شناخته می شود. هنگامی که بیش از حد مایع مفصل زانو با وزن بدن بین استخوان های مفصل زانو فشرده می شود، می تواند به دام افتاده و جدا از مفصل به ایجاد کیسه پر از مایع از یک کیت بیکر تبدیل شود. نام کیست در حافظه پزشک است که در ابتدا شرطی را توصیف کرد، جراح انگلیس ویلیام مورنت بیکر (1839-1896).

چه چیزی باعث کیست بیکر می شود؟

کیست بیکر غیر معمول نیست و می تواند به علت تقریبا هر علت تورم مفصلی (آرتریت) ایجاد شود. مایع مایع اضافی (مایع سینوویال) به پشت زانو به سمت کیست بیکر شکل می گیرد. شایعترین نوع آرتریت مرتبط با کیستهای بیکر، استئوآرتریت است که همچنین آرتریت دژنراتیو نامیده میشود. کیست های بیکر ممکن است در کودکان مبتلا به آرتروز مفصل زانو رخ دهد. کیست های بیکر همچنین می توانند از اشک غضروف (مانند منیسک پاره شده)، آرتریت روماتوئید و دیگر مشکلات زانو ایجاد شود.

عوامل خطر برای کیست بیکر چیست؟

عوامل خطر برای کیست بیکر عبارتند از منیسک پاره شده، آرتریت و آسیب جراحی مفصل زانو.

علائم و نشانه های یک کیست بیکر چیست؟

کیست بیکر ممکن است باعث ایجاد علائم یا درد زانو و یا تنگی و سختی پشت زانو شود، به ویژه هنگامی که زانوی تمیز و یا کاملا انعطاف پذیر باشد. کیست های بیکر معمولا به عنوان یک برانگیخته در پشت زانوی قابل مشاهده است که به طور قابل ملاحظه ای در هنگام ایستادن و در مقایسه با زانو غیرقابل پیش بینی متفاوت است. آنها معمولا نرم و منحصر به فرد هستند.

کیست های بیکر می تواند با گسترش مایع پایین پا بین عضلات گوساله (رسوب) پیچیده شود. کیست می تواند پارگی داشته باشد، مایع را از داخل پا جدا کرده و گاهی اوقات باعث ایجاد کبودی بدون درد در زیر مچ پا شود. تخریب و پارگی کیست بیکر اغلب با تورم پاها همراه است و می تواند فلبیت پا را تقلید کند. یک کیست پارگی بیکر معمولا باعث تورم سریع ناگهانی پا با کبودی در اطراف مچ پا میشود.

چه نوع پزشکان کیست بیکر را درمان می کنند؟

پزشکانی که از کیست بیکر استفاده می کنند شامل پزشک عمومی عمومی، متخصص ارتوپدی و متخصص روماتولوژیست می باشند.

چه آزمایشهایی برای تشخیص کیست بیکر انجام میدهند؟

کیست های بیکر را می توان با معاینه پزشک تشخیص داد و با آزمایش های تصویربرداری (یا اولتراسوند، تزریق رنگ کنتراست به زانو و سپس تصویربرداری، به نام آرتروگرام یا اسکن MRI) تایید شد.

درمان کیست بیکر چیست؟

کیست بیکر اغلب با آسپیراسیون (حذف) مایع زانو بیش از حد همراه با تزریق کورتیزون حل می شود. بعضی داروها برای از بین بردن درد و التهاب استفاده می شود.

هنگامی که اشک غضروف یا سایر مشکلات داخلی زانو مرتبط است، فیزیوتراپی یا جراحی می تواند بهترین گزینه درمان باشد. در طی عمل جراحی، جراح می تواند بافت تورم (سینوویوم) را که منجر به تشکیل کیست می شود، برداشته باشد. این اغلب با عمل جراحی آرتروسکوپی انجام می شود. فیزیوتراپی اغلب در دوره بهبودی انجام می شود.

پس از درمان کیست بیکر، زمان بهبودی چیست؟

زمان بازیابی بستگی به نوع درمان ارائه شده دارد. با دارو یا تزریق داخل زانو، بهبودی در عرض چند روز تا چند هفته ممکن است سریع باشد. اگر تعمیرات جراحی انجام شود، بهبود معمولا یک تا سه ماه طول می کشد.

آیا داروهای خانگی برای کیست بیکر وجود دارد؟

درمان های خانگی قبل از ارزیابی پزشکی شامل برنامه های سرد، استراحت و اجتناب از استفاده بیش از حد و یا آسیب زانو درگیر است.

عوارض بالقوه یک کیست بیکر چیست؟

عوارض ناشی از کیست بیکر شامل لخته شدن خون در پای جناغی و همچنین پارگی کیست بیکر است که موجب تورم و درد پاها و تغییر رنگ زخم مچ پا میشود.

پیش آگهی یک کیست بیکر چیست؟

بسته به علت کیست بیکر، چشم انداز به طور کلی بسیار خوب است. آنهایی که ناشی از آرتریت مزمن می توانند مستعد ابتلا به بیماری باشند.

آیا می توان از کیست بیکر جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از کیست بیکر هیچ پیشگیری وجود ندارد، مگر اینکه به حداقل رساندن بیماری های زیربنایی آرتروز باشد.

ترجمه : شاخه