معرفی تجارت الکترونیک

تجارت الکترونیک، واژه ای است که امروزه در مقالات و ادبیات بازرگانی و تجارت و رسانه های عمومی بسیار موردتوجه قرار گرفته است. این پدیده نوین هم به علت نوپا بودن و هم به علت کاربردها و زمینه های بسیار متنوع فعالیت، نزد مراجع گوناگون تعاریف مختلفی دارد. همچنین تجارت الکترونیک پدیده ای چندرشته ای است که از طرفی با پیشرفته ترین مفاهیم فناوری اطلاعات و از سوی دیگر، با مباحثی مثل بازاریابی و فروش و مباحث مالی و اقتصادی و حقوقی پیوستگی دارد. از این رو، تعابیر گوناگونی از آن پدید آمده است. برخی فکر می کنند تجارت الکترونیک به معنای انجام امور تجاری بدون استفاده از اسناد و مدارک کاغذی است. برخی دیگر، تبلیغات برروی اینترنت و حتی خود اینترنت را مترادف با تجارت الکترونیک می دانند. برخی دیگر تصور می کنند، تجارت الکترونیک یعنی سفارش دادن کالاها و خدمات و خرید آنها به وسیله رایانه. برخی دیگر آن را فرآیند خرید، فروش یا تبادل محصولات، خدمات و اطلاعات از طریق شبکه های رایانه ای و اینترنت می دانند. گرچه همه این دیدگاهها بخشی از مفهوم تجارت الکترونیک را پوشش می دهند؛ اما کامل نیستند.

تجارت الکترونیکی انقلاب صنعتی سده بیست و یکم نامیده می شود که با پیدایش اینترنت در سده بیستم، به سرعت رو به پیشرفت و گسترش نهاده است. در تجارت الکترونیکی، اطلاعات و فرآورده ها و خدمات به کمک شبکه های رایانه ای خرید و فروش می شوند و این خرید و فروش انواع تجارت الکترونیک تجارب الکترونیک را می توان از حیث تراکنش ها به انواع مختلفی تقسیم کرد. گرچه این انواع کاملا مستقل از یکدیگر نیستند و گاه تأکیدی بر خرید و فروش ندارند؛ بلکه کسب و کار الکترونیک به شمار می آیند.

بعضی از آنها عبارتند از:

ارتباط بنگاه و بنگاهB2B2  به الگویی از تجارت الکترونیکی گویند که طرفین معامله بنگاه ها هستند.

• ارتباط بنگاه و مصرف کننده (B2C3): به الگویی از تجارت الکترونیک گویند که رواج بسیار دارد و ارتباط تجاری مستقیم بین شرکت ها و مشتریان است.
• ارتباط مصرف کننده ها و شرکت ها (C2B4): دراین حالت اشخاص حقیقی به کمک اینترنت فرآورده ها یا خدمات خود را به شرکت ها می فروشند.
• ارتباط مصرف کننده با مصرف کننده (C2C): در این حالت ارتباط خرید و فروش بین مصرف کنندگان است.

ارتباط بین بنگاه ها و سازمانهای دولتی (B2A): این نوع تجارت شامل تمام تعاملات تجاری بین شرکتها و سازمانهای دولتی است. پرداخت مالیات ها و عوارض از این قبیل تعاملات به حساب می آیند.

 ارتباط بین دولت و شهروندان (G2C): الگویی بین دولت و توده مردم است که شامل بنگاه های اقتصادی، مؤسسات دولتی و کلیه شهروندان است. این الگو یکی از مؤلفه های دولت الکترونیک است.

• ارتباط بین دولت ها (G2G): این الگو شامل ارتباط تجاری بین دولت ها در زمینه هایی شبیه واردات و صادرات است.