شاخه

تعریف آزبست چیست؟ آزبست از کجا می آید؟

آزبست یک خانواده از ترکیبات سیلیس به طور طبیعی است (مشابه، اما نه به عنوان سیلیکا از شیشه پنجره و تراشه های کامپیوتری) که در سنگ ها و خاک یافت می شود. این مواد تشکیل دهنده الیاف با اشکال و اندازه های مختلف هستند و در سراسر زمین یافت می شود.و امکان دارد فرد را مسموم کند

سه نوع آزبست در دسترس وجود دارد:

کریستوتیل (آزبست سفید)،
amosite (آزبست قهوه ای)، و
کروکیدولیت (آزبست آبی).

دو گروه عمده از الیاف، آمفیبول ها و الیاف کریستوتیل وجود دارد و همه این سه بیماری با بیماری های سرطانی و غیر سرطانی مرتبط هستند.

Chrysotile (آزبست سفید)، همچنین به نام "Serpentine" الیاف، طولانی و پیچ خورده است.
آمفیبول، فیبرهای طولانی مدت (از جمله اکتینولیت، آموسیت، آنتروفیلیت، کروکیدولیت و ترمولیت) احتمالا باعث ایجاد سرطان پوشش ریه (مزوتلیوما) و زخم رحم ریه (فیبروز پلور) می شوند. هر گروه از الیاف می تواند بیماری ریه، مانند آزبستوز را ایجاد کند.

خطر ابتلا به سرطان ریه مرتبط با آزبست متفاوت است. مطالعات گروهی از بیماران در معرض الیاف کریستوتیل نشان دهنده تنها افزایش متوسط ​​در خطر است. از سوی دیگر، قرار گرفتن در معرض الیاف آمفیبول یا هر دو نوع فیبرها، خطر ابتلا به سرطان ریه را دو برابر می کند. اگرچه اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) دارای استاندار برای قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن در معرض آزبست (0.2 فیبر / میلی لیتر هوا) است، بحث بر سر این موضوع است که سطح ایمنی در معرض خطر قرار دارد. در حالی که برخی معتقدند که بیماری مرتبط با آزبست یک پدیده آستانه است که نیاز به سطح معینی از قرار گرفتن در معرض بیماری را دارد، برخی معتقدند هیچ سطح ایمنی از آزبست وجود ندارد.

در اکثر ساختمان ها، آزبست در هوا نفوذ نمی کند. با این حال، سطوح که آسیب دیده یا آشفته هستند، باعث می شود که آزبست دچار استنشاق شود. غلظت های بالا پس از برش، شیبداری یا بازسازی مواد حاوی آزبست ممکن است رخ دهد.

قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن در معرض آزبست شامل حذف یا انباشتن مواد حاوی آزبست است. تلاش های غیرممکن برای حذف آزبست می تواند سطوح خطرناکی از الیاف را آزاد کند.

آزبست اغلب در مصالح مختلف مصالح ساختمانی برای عایق و به عنوان یک بازدارنده آتش و در لنت ترمز در اتومبیل استفاده می شود. امروزه بیشتر در خانه های قدیمی تر دیده می شود - در لوله ها، کوره ها، سقف کاذب سقف، تخته چند لایه، رنگ های بافت، مواد پوشش، و کاشی های کف.

چرا آزبست برای سلامتی شما مضر است؟ چگونه می توانم بگویم اگر من به الیاف آزبستی مواجه شده ام؟

بیماری ریوی از قرار گرفتن در معرض آزبست را می توان به سه نوع اصلی تقسیم کرد: 1) آزبستوز، 2) بیماری پوشش ریه (پلورا)، و 3) سرطان ریه.

آزبستوز فرآیند زخم گسترده ای از ریه ها است.
بیماری لنفاوی ریه، به نام پلورا، نشانه های مختلفی دارد و نتیجه التهاب و سخت شدن (کلسیفیکاسیون) و / یا ضخیم شدن بافت بافت است.
سرطان ریه، هر دو قسمت داخلی ریه یا پوشش خارجی (پلورا) است.

تمام فرم های تجاری موجود در آزبست با بیماری های سرطانی و غیر سرطانی مرتبط است.

بسته به شکل و اندازه آن، الیاف آزبست در مناطق مختلف ریه قرار می گیرند. الیاف کمتر از 3 میلی متر به راحتی به بافت ریه و پوشش اطراف ریه (پلورا) حرکت می کنند. فیبرهای طولانی بیش از 5 میلی متر (1/5 اینچ) نمی توانند به طور کامل توسط سلول های مخرب (ماکروفاژها) تجزیه شوند و در بافت ریه باقی بمانند. این فیبرهای آزبست می تواند باعث التهاب شود. سپس مواد مغذی برای ریه ها توسط سلول های التهابی که به مواد آزبست خارجی پاسخ می دهند آزاد می شوند. به نظر می رسد پایداری این فیبرهای طولانی در بافت ریه و التهاب ناشی از آن، روند تشکیل سرطان را آغاز می کند.

همانطور که التهاب و آسیب به بافت در اطراف الیاف آزبست ادامه می یابد، زخم های حاصل می توانند از راه های هوایی کوچک به راه های هوایی بزرگتر و کیسه های هوایی کوچک (آلوئول) در انتهای راه های هوایی گسترش یابد. بعضی از این الیاف می توانند به سطح ریه حرکت کنند که در آن پلاک ها (قسمت های سفید و خاکستری از بافت های زخمی) در بافت بافت ریه (پلورا) تشکیل می شوند. در موارد شدید آزبستوز، زخم ریه و بافت زیره آن ممکن است رخ دهد.

بیماری ریه وابسته به آزبست در اواسط قرن بیستم با نرخ بسیار بالایی روبرو شد، زمانی که بیماران در معرض ده سال قبل از آزبست در نهایت به بیماری مبتلا شدند. کارگران آزبست بریتانیا در میان اولین کسانی بودند که سرطان ریه مربوط به آزبست را مشاهده کردند.

حدود 125 میلیون نفر در سراسر جهان در معرض آزبست در محل کار هستند و اکثر افراد مبتلا به بیماری ریه از قرار گرفتن در معرض آزبست در معرض آن قرار دارند:

معادن
کارخانه
کارخانه ها، یا
خانه های با آزبست، یا در فرایند حمل، نصب و یا حذف از آزبست، و یا در حالی که تمیز کردن اقلام با غبار آزبست.

برخی از کارگران در معرض غلظت بالای آزبست قرار گرفته اند:

تعمیر خودرو
بویلر،
ساخت و ساز،
لوله کشی،
لباس شویی از لباس های حاوی آزبست.

منابع در معرض قرار گرفتن در معرض از بین بردن آزبست و صنایع ساختمانی عمومی هستند. تاخیر بین قرار گرفتن در معرض آزبست و رشد سرطان می تواند هر 10 تا 40 سال یا بیشتر باشد.

با وجود استفاده از آزبست در مصالح ساختمانی برای 30 سال گذشته، تعداد مرگ و میر ناشی از آزبستوز در دو دهه گذشته افزایش یافته است. یک مطالعه سال 2009 برای ارزیابی بروز مرگ و میر مرتبط با آزبست نتیجه گیری کرد که انتظار می رود میزان مرگ و میر در 10 تا 15 سال آینده به شدت کاهش یابد. هر ساله در ایالات متحده، قرار گرفتن در معرض آزبست حدود 12000 تا 15000 نفر را می کشد. بعضی از کارکنان نجات و بهبودی مرکز تجارت جهانی تحت تاثیر قرار گرفتن در معرض اشباع بیماری ریه هستند.

آزبستوز چیست؟ و چه علائمی دارد

آزبستوز فرآیند زخم بافتی ریه ناشی از الیاف آزبست است. از آنجا که بسیاری از بیماری های دیگر نیز به زخم های ریه منجر می شوند، علل دیگری نیز باید ابتدا زمانی که یک بیمار مبتلا به زخم ریه (فیبروز ریوی) می شود، باید از آن خارج شود. بیماران با یافته های خاص اشعه ایکس یا نتایج بیوپسی باید دارای تاریخچه ای از تماس با قرار گرفتن در معرض آزبست و یک توسعه مکرر وضعیت در نظر گرفتن آزبستوز به عنوان یک تشخیص باشد. سیگار کشیدن به نظر می رسد فرکانس و / یا سرعت پیشرفت آزبستوز را افزایش می دهد، احتمالا با جلوگیری از حذف موثر فیبر های استنشاقی از راه های هوایی.

علائم و نشانه های آزبستوز

علائم بالینی معمولا شامل تنگی نفس و سرفه، که معمولا 20 تا 40 سال پس از قرار گرفتن در معرض آزبست، به آرامی پیشرفت می کند. نفس نفس در طول بیماری پیشرفت می کند، حتی بدون استنشاق آزبست. در صورت عدم مصرف سیگار، خلط (مخملی ناشی از ریه ها سرفه می شود) تولید و خس خس سوزی غیر معمول است. استثناء کارگران است که در معرض غلظت بسیار بالای الیاف آزبست قرار دارند. این کارگران همچنین ممکن است علائم را به زودی به مدت 10 سال پس از قرار گرفتن در معرض تشخیص دهند.

سایر نشانه های آزبستوز عبارتند از: صداهای غیر طبیعی ریه در معاینه، تغییر در انتهای انگشتان دست و انگشتان پا ("کلوبینگ")، رنگ آبی در انگشتان یا لب ها ("سینوسی") و شکست در سمت راست قلب ( "cor pulmonale")

آیا آزبست هنوز استفاده می شود؟

Chrysotile تنها شکل از آزبست است که در حال حاضر در حال تولید در حال حاضر است. به گفته موسسه آزبست تحت حمایت صنعت، علیرغم ارتباط آنها با سرطان ریه، محصولات کریستووتیل هنوز در 60 کشور صنعتی و در حال توسعه استفاده می شود. Chrysotile هنوز در مصالح ساختمانی سیمان (90٪ تولید کریستوتیل جهان)، مواد اصطکاک، واشرها و برخی از پلاستیک ها استفاده می شود.

اگرچه صنایع آزبست، «ایمنی» الیاف کریستوتیل را که در حال حاضر در محصولات کم و ضعیف و غبارآمیز قرار دارند، اعلام می کنند، در مورد اثرات بلند مدت محصولات آزبست در حال حاضر به علت تاخیر طولانی در توسعه بیماری شناخته شده است . با وجود خطرات بالقوه سلامت آنها، دوام و ارزان بودن این محصولات همچنان به جذب برنامه های کاربردی تجاری می انجامد. آزبستوز همچنان یک مشکل مهم بالینی حتی پس از کاهش قابل توجه در معرض آزبست در کار است. باز هم این به خاطر مدت زمان طولانی بین قرار گرفتن و شروع بیماری است.

چه آزمون آزبستوز را تشخیص می دهد؟

ناهنجاری های تنفسی می تواند با تست های عملکرد ریه (آزمایش های عملکرد ریوی یا PFT) یا آزمایش های ورزشی انجام شود که در آزمایشگاه های تخصصی انجام می شود. آزبستوز می تواند هر دو مانع جریان هوا و محدودیت تورم ریه را تولید کند. علاوه بر این بیماری می تواند توانایی انتقال اکسیژن به خون را تحت تاثیر قرار دهد. با پیشرفت بیماری، بیماران ممکن است در استراحت اکسیژن خون را بطور قابل توجهی کاهش داده و به اکسیژن اضافی نیاز داشته باشند.

ناهنجاری های اشعه ایکس شامل ضخیم شدن پوشش ریه ها و خطوط کوچکی است که بخش های پایین ریه را نشانه گذاری می کنند. با این حال، تا 20٪ از بیماران دارای اشعه X کاملا قفسه سینه طبیعی هستند. این بیماران ممکن است تغییرات ظریفتری در مطالعات کامپیوتری اشعه ایکس (توموگرافی کامپیوتری یا سی تی اسکن) نشان دهند.

تا 30٪ از بیماران مبتلا به اشعه ایکس قفسه سینه طبیعی که در معرض آزبست قرار گرفته اند، CT دارای اختلال با وضوح بالا (تعریف بالا) غیر طبیعی هستند. سی تی اسکن ممکن است در جداسازی آزبستوز واقعی از سایر شرایطی که ممکن است یافته های مشابه داشته باشد بسیار مفید باشد. با این حال، حتی یک سیتی اسکن ممکن است بیماری لنفاوی ریه (بیماری پلور) را در بیماران مبتلا به آزبستوز شناسایی نکند. نقش مناسب اسکن سی تی به طور کامل ثابت نشده است.

مطالعات آزمايشگاهی ممكن است غيرطبيعی باشد (برخی از آنتیبادیها و نشانگرهای التهاب)، اما به طور خاص آزبستوز را نشان نمیدهند.

گاهی اوقات آزمایش بیوپسی و میکروسکوپی ریه برای تشخیص آزبستوز استفاده می شود. در معاینه میکروسکوپی، برخی از الیاف پوشش داده شده (اجسام آزبست) را می توان در ارتباط با یک الگوی زخم مشاهده کرد. مقدار آزبست پوشش داده شده و بدون پوشش (شفاف) با شدت آزبستوز ارتباط دارد. از آنجا که ذرات دیگر ممکن است شبیه آزبست باشند، شناسایی قطعی ممکن است نیاز به میکروسکوپ الکترونی اسکن شود. در حال حاضر تشخیص فیبرهای آزبست در بافت ریه و مایعات (خلط، ترشحات) می تواند برای تشخیص، همراه با سابقه قرار گرفتن در معرض آزبست و مشخصه اشعه ایکس یا CT نتایج مورد استفاده قرار گیرد.

درمان برای آزبستوز چیست؟

بیماران مبتلا به آزبستوز، مانند دیگران مبتلا به بیماری مزمن ریه، در معرض خطر ابتلا به عفونت جدی، کم اکسیژن در خون و نارسایی قلبی هستند. این بیماران همچنین ممکن است به سرعت از عفونت های ویروسی و باکتریایی بهبود یابند. علاوه بر این، ممکن است خطر ابتلا به برخی از عفونت های قارچی و غیر عادی را افزایش دهند که از بافت ریه های آسیب دیده یا آسیب دیده استفاده می کنند. مدیریت پزشکی این بیماران باید توجه ویژه ای به جلوگیری و درمان سریع این عفونت ها داشته باشد.

واکسیناسیون آنفلوانزا و پنوموکوک بخشی از مراقبت معمول برای این بیماران است. با این حال، درمان یا درمان برای آزبستوز وجود ندارد. به طور خاص، درمان استروئیدی و ایمنی مبتنی بر نشان داده نشده است که به نفع این بیماران است.

سایر عوامل کلیدی در درمان بیماران مبتلا به آسبوستوز عبارتند از: ترک سیگار، تشخیص زود هنگام بیماری و یا سرطان و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آزبست. اکسیژن اضافی در ورزش یا در حالت استراحت (بسته به نیاز) ممکن است برای بهبود عملکرد روزانه فراهم شود.

بیماری پلورال مربوط به آزبست چیست؟ علائم و علائم چیست؟

نوع دیگری از بیماری ریه که با قرار گرفتن در معرض آزبست ارتباط دارد، شامل پوشش ریه ها است که پلورا نامیده می شود. بیماری بی ضرر پلورا اغلب تنها ظهور قرار گرفتن در معرض آزبست است. تعدادی تغییرات مختلف وجود دارد که ممکن است در پلورا با قرار گرفتن در معرض آزبست رخ دهد. پلاک های پلورال ممکن است از الیاف خارج شوند که به لبه خارج ریه رفته و باعث آسیب رسیدن به پلورا می شوند. "کلسیفیکاسیون" پلورال ممکن است از ذخایر کلسیم در مناطق آسیب قبلی رخ دهد.

سی. م. ممکن است در اطراف ریه انباشته شود. این مجموعه مایع، به نام پلورال افیوژن، می تواند اولین نشانه بیماری مرتبط با آزبست باشد. اغلب این مجموعه مایع نشانه های مرتبط با آن ندارند، خودشان حل و فصل می کنند و به صورت پراکنده می شوند. با این حال، برخی از بیماران ممکن است درد یا خونریزی در اطراف ریه ها داشته باشند. "ضخیم شدن نفوذ پلور"، که به معنی ضخیم شدن عموم بر روی پوشش ریه، می تواند رخ دهد. پلورال ضخیم ممکن است یک پوست از بافت اسکار ایجاد کند و حتی بر توانایی گسترش ریه نیز تاثیر بگذارد. این وضعیت ممکن است باعث تنگی نفس شود. ضخیم شدن نفوذ پلورال یک نتیجه بعد از تجمع مایع مایع است.

ترجمه : شاخه