رکورد دار ایران در کاهش وزن

مردی با کاهش وزن ۱۰۲ کیلوگرم آقای سید محمد رضا حسینی، جوانی ۱۹ ساله از شهرستان بابل با وزن ۱۸۶ کیلوگرم، قد ۱۷۸ سانتیمتر و دور مچ ۲۳۸ میلیمتر برای درمان چاقی خود به بنده مراجعه کرد.

گزارش رایانه ای وزن طبیعی او را ۹۱ کیلوگرم اعلام کرد، یعنی ۹۵ کیلوگرم اضافه وزن! در چهره ی این جوان، اراده، تصمیم جدی و عزمی راسخ دیدم. به او گفتم: "که باید وزن خود را به کمتر از نصف برسانید . با خوشحالی اما با شک و تردید، پیشنهادهای مرا پذیرفت و در تاریخ

۱۳۷۷ / ۸ / ۲۱ در جلسه تغذیه حاضر شد. او از همان روز رژیم خود را شروع کرد و پس از ۱۸ ماه صبر و تلاش و پایبندی، به آرزوی دیرینه و باور نکردنی خود، یعنی داشتن اندامی متناسب (۹۱ کیلوگرم) رسید.

ناگفته نماند دو سال بعد و قبل از مراسم ازدواج، سید محمد رضا حسینی وزن خود را به ۸۴ کیلوگرم رساند و رکورد جدید کاهش ۱۰۲ کیلویی را به دست آورد (در حقیقت ۷ کیلو گرم زیر وزنی که رایانه پیشنهاد کرده بود).

گوشه ای از مصاحبه ی وی را با یکی از روزنامه ها در ذیل نقل می کنیم تا الگویی از تحمل، صبر و پایبندی برای افراد چاق و نا امید باشد:

روزی که من یک هیولا بودم

اینجانب سید محمدرضا حسینی متولد مرداد ماه ۱۳۵۹ هستم از شهرستان بابل با وزن سابق ۱۸۶ کیلو گرم. امن در همان دوران نوجوانی شروع به پرخوری و چاق شدن کردم تا این که در آبان ماه ۱۳۷۷ وزنم به اوج خود یعنی ۱۸۶ کیلو گرم رسید.

به اندازه چندین نفر غذا می خوردم. مثلا عصرانه ام؛ دو عدد نان بربری و چند عدد تخم مرغ بود. شام باید سه الی چهار بشقاب غذا می خوردم تا سیر شوم. هر روز بیش از شش عدد نوشابه و کلوچه و بستنی و... می۔ خوردم و به اندازه لباس دو نفر، پارچه می خریدم تا برای خود لباس بدوزم ماشینهای سواری مرا سوار نمی کردند و احیانا اگر سوار می کردند اول می۔ گفتند باید کرایه دو نفر را بدهی! به زور جلوی ماشین سواری می نشستم. راه رفتن، خوابیدن و کار کردن برایم مشکل شده بود. هر جا که میرفتم، همه به هیکل من نگاه می کردند و مسخره ام می کردند. تمام مردم دنیا برایم دکتر شده بودند و نصیحتم می کردند ولی کو گوش شنوا؟

چون تنها پسر خانواده بودم، پدر و مادرم دلشان نمی آمد غذا و پول تو جیبی ام را کم کنند. وقتی داخل اتاق می خوابیدم، خر و پف عجیبی می کردم و کسی نمی توانست در آن اتاق بخوابد.

در سن ۱۹ سالگی کم کم داشتم ناراحتی قلبی پیدا می کردم. آرزویم این بود که لباسهای شیک داخل ویترین مغازه ها را بپوشم اما چه فایده که هیچ کدام اندازهام نبود.

زیاد به گردش نمی رفتم، چون هر کس مرا میدید، مسخره ام می کرد.

تا این که در آبان ماه سال ۱۳۷۷ به خانه ی خواهرم در قم رفتم. آنها که دیده بودند حالم خیلی وخیم است، مرا به مطب آقای دکتر کرمانی بردند. آوازه اش را شنیده بودم که در کارش موفق است.

در آنجا وقتی مرا وزن کردند، دیدم که ۱۸۶ کیلوگرم وزن دارم. از تعجب داشتم شاخ در می آوردم! با آن همه وزن و هیکل شده بودم مثل هیولا....

بعد از تشکیل پرونده و شرکت در کلاسی که آقای دکتر کرمانی تشکیل داده بود، شروع کردم به پیروی از رژیم غذایی و ورزش.

طبق دستورهای آقای دکتر کرمانی و با راهنمائی های ایشان متوجه زنگ خطری شدم که احساس کردم باید به رژیم خود ادامه دهم. اما امروز وزنم به ۹۱ کیلو گرم رسیده است، یعنی ۹۵ کیلوگرم وزن کم کرده ام.

حالا دیگر در خواب خر و پف نمی کنم، پیاده روی برایم مشکل نیست، الآن می توانم روزی چند کیلومتر پیاده روی کنم (بدون این که خسته شوم)، حالا می توانم سوار هر ماشینی بشوم و دیگر مردم مرا زیر چشمی به یکدیگر نشان نمی دهند و مرا مسخره نمی کنند. لباسهای شیک داخل مغازه - ها نیز اندازه من است و دیگر آن «چاقالوی» سابق نیستم.

من دلیل موفقیت خود را در چند نکته ی مهم می دانم

1- توکل به خدا. ۲ - اراده قوی. -3 راهنمایی ها، برنامه ریزی ها و دستورهای دقیق غذایی آقای دکتر کرمانی.

۴ - ورزش و تلاش. اه - تشویق و دلگرمی دوستان و آشنایان

من از همه کسانی که مرا در این راه کمک کردند، به خصوص آقای دکتر کرمانی که سلامتی خود را مدیون ایشان هستم، تشکر و قدردانی می۔ کنم.

در آخر، به عنوان کسی که سختی و ضررهای چاقی را چشیده ام، به همه کسانی که از چاقی زیاد رنج می برند می گویم که مواظب سلامتی خود باشند و هر چه زودتر به دنبال چاره باشند که فردا و فرداها خیلی دیر است.

سید محمد رضا حسینی از شهرستان بابل جاده جدید آمل، کیلومتر ۱۰ بابل، روستای امین آباد