تاثیر داروهای شیمیائی خواب آور

داروهای خواب آور موادی هستند که سبب بروز خواب میشوند و بیشتر برای مبارزه با بیخوابی و گاهی برای مداوای بیماری و یا ناراحتی های فکری بکار میروند این مواد روی دستگاه عصبی مرکزی عمل تضعیفی دارند و مصرف زیاد آنها موجب بیهوشی میشود.

داروی خواب آوری که استعمال میشود باید دارای صفات زیر باشد. 1- جذب آن تقریبا سریع باشد. ۲- حالت اعتیاد درست نکند (بیشتر این داروها اعتیاد آورند) ٣- دفع آن نه خیلی سریع باشد و نه خیلی کند.

۴- مقداری از آن در سلولهای کبدی یا دیگر بافتهای بدن باقی نماند تا تکرار مجدد آن ممکن باشد.

۵- پس از دفع هیچگونه اثر بدی برجای نگذارد.

زمان استفاده از داروهای خواب آور

داروهای خواب آور در مواقع اضطراری مانند وقوع اتفاقات ناگوار یا ناراحتیهای روانی و گاهی بعنوان مسکن و یا بعضی ناراحتیهای دیگر برابر تشخیص پزشک استعمال میشوند اما لازم است که در استعمال این داروها دقت بسیار مبذول گردد چون این داروها بعلت داشتن الکلهای مختلف یا مواد اعتیادآور دیگر اکثرا ایجاد اعتیاد مینمایند و گاهی ایجاد آلرژی یا حساسیت میکنند و اگر زنان باردار مصرف کنند یا سبب سقط جنین شده و یا جنین را ناقص الخلقه میکنند. و اما بی خوابی که آن را سحر نیز میگویند برابر نظر اطباء قدیم نوعی بیماری است که گاهی در اثر زیاده روی در خوردن غذاهای چرب عارض میشود و تولید صفرا نموده و بر روی مراکز عصبی مرکزی اثر می نماید و خشکی مخصوصی در مراکز عصبی ایجاد میکند ولی اطباء جدید این بیماری را ناشی از تغیر ترکیبات خون منجلمه اوره و ترکیبات آن میدانند.