ویتامین B12 سیانوکوبالامین

کمبود این ویتامین به صورت کم خونی وخیم در سال ۱۸۴۹ به وسیله آدیسن (Addison) گزارش شد، بیماری غیر معمولی بود که به طور پراکنده تمام نژادها را مبتلی می کرد و به نظر می رسید که به رژیم غذایی بستگی ندارد  این بیماری با خوردن جگر درمان می گردد  تمام عوارض کم خونی با مقدار بسیار کم ویتامین B12 (یک میکروگرم در روز درمان می شود.

ویژگی های ویتامین B12

ویتامین B12 جسمی است بلوری، قرمز رنگ که در آن هسته تتراپیرولی (تقریبا شبیه هم کبالت دار دیده میشود  کبالت ۴٪ ساختمان این ویتامین را تشکیل داده است  در ساختمان B12 عامل سیانور (CN-) نیز دیده می شود و به این جهت آن را سیانو کوبال آمین گویند  در بعضی بیماران مبتلی به کم خونی فقط تزریق این ویتامین بیماری را درمان می کند و نوع خوراکی آن بی اثر است و دلیل آن این است که در معده این افراد آپوریترین عامل درونی به یک موکوپروتئینی است وجود ندارد  ویتامین B12 شبیه اسید فولیک در انتقال عوامل یک کربنه نظیر متيل (cH3-) نقش کوآنزیمی را ایفا می کند.

ویتامین B12 پس از جذب از روده ها به بتاگلوبین پلاسما متصل شده و به مصرف رسیده یا در جگر ذخیره می شود  ذخیره این ویتامین در کبد می تواند مدتهای طولانی نیاز بدن را مرتفع سازد  نیاز روزانه بدن انسان به این ویتامین یک میکروگرم است  این ویتامین در گوشت تازه - جگر - قلوه و تا حدودی در لبنیات منابع غذایی این ویتامین می باشند  این ویتامین در مواد غذایی گیاهی B12 مشاهده نمی شود ولی باکتری های روده ای می توانند از این ترکیبات در روده ها ویتامین B12 بسازند  گیاهخواران در صورتی که فقط از گیاه تازه تغذیه کنند احتمالا دچار کم خونی وخیم می شوند  مقدار ویتامین B12 بدن یک شخص بالغ و سالم ۳ تا ۵ میلی گرم است که نصف این مقدار در کبد ذخیره شده است  این مقدار ذخیره هزار بار بیش از مقدار متابولیسم روزانه این ویتامیر میباشد.