خصوصیات کارمند متولد دی

در اداره تان به اطراف نگاه کنید و ببینید می توانید او را مشخص کنید. در اسناد کارگزینی سرک نکشید و دنبال تاریخ تولدها نگردید. آن آدم خلاقی را که ریش پرپشت دارد و خرمهره به گردنش آویزان کرده است، فراموش کنید. همچنین روی آن آدم ورزشکاری که دائما درباره وسایل زندگی و تجملاتش پز می دهد خط بکشید. آنها زحلی نیستند.

جورج ژیگول که دائم کارمندان را با لطیفه های نه چندان بامزه اش توی هوا نگه می دارد، قطعا متولد دی نیست. همچنین لویی سر زنده، با آن زبان چرب و نرم و افکار کودکانه اش، یا آن رئیس تازه ترفيع پیدا کرده با کت و شلوار ابریشمی نارنجی اش هم که دائما در جلسات فروش ترانه پدرم نگهبان فانوس دریایی ادی استون را زمزمه می کند، متولد دی ماه نیست.

چگونه کارمند متولد دی ماه را بشناسیم؟

اما آن کارمند پرکاری که رفتار خودداری دارد و شلوار بنددار می پوشد و فرقش را از وسط باز می کند چطور؟ همان که جورابهایی با رنگ ملایم می پوشد و عکسی از خانواده اش را در قاب چرمی روی میز کارش گذاشته است. او همیشه چند دقیقه ای زودتر از بقیه می آید و چند دقیقه دیرتر از بقیه می رود. سرش محکم روی گردنش قرار دارد و این طرف و آن طرف نمی چرخد و نوک مدادش همیشه تیز است. کارمندان به او «قربان و فروشنده ها «آقا» می گویند و شما هم هروقت که مشکلی پیش بیاید، او را صدا می زنید. البته که او متولد دی ماه است.

کارمند متولد دی ماه چگونه است؟

روی دوش چه کسی می شود این همه باری را گذاشت که یک اسب را به تلوتلو خوردن وادار می کند، ولی نه یک بز را؟ هنگامی که اوضاع در هم می ریزد و همه چیز نظم خود را از دست می دهد، او شیر اطمینان است و به کمکتان می آید، بدون آن که سر و صدای الکی راه بیندازد. بعید می دانم که هیچ وقت به دفتر شما سرک بکشد. او آرام وارد اداره می شود و احتمالا اول چک می کند که بیند سرتان شلوغ هست یا نه. لباس و رفتار او هردو محتاطانه هستند و او در میان کارمندان احتمالا تنها کسی است که وقتی باران می آید، با خودش چتر همراه می آورد.