شاخه

(اسید رفلکس) حقایق

GERD (بیماری ریفلاکس معده) یک بیماری است که در آن مایع اسیدی شده در معده در معرض مری قرار می گیرد.
علت GERD پیچیده است و ممکن است علل متعددی داشته باشد.
GERD ممکن است باعث تخریب مری شود، در نتیجه باعث التهاب (مریض مری) می شود، گرچه این غیر معمول است.

نشانه های GERD بدون عارضه عبارتند از:
سوزش سر دل،
سورپرایز، و
حالت تهوع.

عوارض GERD عبارتند از:
زخم ها و رگهای مرطوب
مریض بارت،
سرفه و آسم
گلو و التهاب حنجره،
التهاب و عفونت ریه ها و
مجموعه ای از مایع در سینوس ها و گوش میانی.
GERD ممکن است توسط روش های مختلف و آزمایشات تشخیص داده شود یا ارزیابی شود.
GERD با تغییرات سبک زندگی، رژیم غذایی، داروهای بدون نسخه (OTC) و داروهای تجویزی (به عنوان مثال، آنتی اسیدها، مهارکننده های پروتون پمپ (PPI)، داروهای پروتروتیال) و جراحی درمان می شود.

GERD یا ریفلاکس اسید چیست؟

بیماری ریفلاکس معده که معمولا به عنوان GERD یا ریفلاکس اسید شناخته می شود، وضعیتی است که محتوای مایع معده (مایع پشت و یا رفلاکس) به مری تبدیل می شود. مایع می تواند باعث انقباض و آسیب به پوشش (مسهوژن) شود، گرچه نشانه های التهاب قابل مشاهده در یک اقلیت از بیماران رخ می دهد.

مایع ریخته گری معمولا شامل اسید و پپسین است که توسط معده تولید می شوند. (پپسین آنزیمی است که هضم پروتئین ها را در معده آغاز می کند.) مایع بازگشتی نیز ممکن است دارای صفرا باشد که از معده دوازدهه به داخل معده بازگردانده شده است. قسمت اول روده کوچک متصل به معده است. اعتقاد بر این است که اسید به عنوان یکی از مولکول های مضر مایعات رفلاکس شناخته می شود. پپسین و صفرا نیز ممکن است مری را صدمه ببینند، اما نقش آنها در تولید التهاب مری و آسیب به عنوان نقش اسید واضح نیست.

GERD یک بیماری مزمن است. هنگامی که شروع می شود، معمولا عمر طول می کشد. اگر به تخریب مری در معرض آسیب (مسهوژن) باشد، این یک بیماری مزمن است. علاوه بر این، پس از آن که مری با درمان درمان شده است و درمان متوقف شده است، آسیب بیشتر در بیشتر بیماران در عرض چند ماه باز خواهد گشت. هنگامی که درمان برای GERD آغاز می شود، لازم است به طور نامحدود ادامه یابد هر چند. با این حال، برخی از بیماران مبتلا به علائم متناوب و بدون مریض می توانند فقط در طول دوره های علامتدار درمان شوند.

در واقع، ریفلاکس محتویات مایع معده در مری در بیشتر افراد معمولی رخ می دهد. یک مطالعه نشان داد که ریفلاکس به طور معمول در افراد معمولی مانند بیماران مبتلا به GERD رخ می دهد. با این حال، در بیماران مبتلا به GERD، مایع رفلاکس بیشترین مقدار اسید را تشکیل می دهد و اسید در مری بیشتر طول می کشد. همچنین یافته شده است که ریفلاکس مایع به سطح بالاتر در مری در بیماران مبتلا به GERD نسبت به افراد نرمال است.

همانطور که اغلب موارد است، بدن دارای راه هایی برای محافظت از خود از اثرات مضر ریفلاکس و اسید است. به عنوان مثال، اغلب ریفلاکس در طول روز زمانی که افراد صاف هستند رخ می دهد. در موقعیت صاف، مایع رفلکس احتمالا به علت اثر جاذبه به معده منتقل می شود.

علاوه بر این، در حالی که افراد بیدار هستند، آنها بارها و بارها فرو می ریزند، یا ریفلاکس وجود دارد. هر بلع مایع برگشتی را به معده منتقل می کند. در نهایت، غدد بزاق دهان تولید بزاق، که حاوی بی کربنات است. با هر بلع، بزاق حاوی بی کربنات در معرض مری قرار می گیرد. بی کربنات مقدار کمی اسید را که بعد از جاذبه در مری باقی می ماند خنثی می کند و بلع اکثر مایع اسیدی را حذف کرده است.

جاذب، بلعیدن و بزاق مکانیسم های مهم مهارکننده مری است، اما آنها تنها زمانی موثر هستند که افراد در موقعیت صحیح قرار گیرند. در شب هنگام خواب، جاذبه هیچ تاثیری ندارد، بلع متوقف می شود، و ترشح بزاق کاهش می یابد. بنابراین، ریفلاکس که در شب اتفاق می افتد بیشتر احتمال دارد که اسید باقی مانده در مری بیشتر طول بکشد و موجب آسیب بیشتر به مری شود.

شرایط خاصی باعث ایجاد حساسیت به GERD می شود. به عنوان مثال، GERD می تواند یک مشکل جدی در دوران بارداری باشد. سطح هورمون های بالا در دوران بارداری احتمالا باعث کاهش ریفلاکس در فشار اسفنکتر مری می شود) زیر را ببینید (. در همان زمان، جنین رو به رشد فشار داخل شکم را افزایش می دهد. انتظار می رود هر دو این اثرات ریفلاکس را افزایش دهند. همچنین بیماران مبتلا به بیماری هایی که عضلات مری را تضعیف می کنند، مانند اسکلرودرم یا بیماری های بافت همبند ترکیبی، مستعد ابتلا به GERD هستند.

ترجمه : شاخه