شاخه

چه آزمایش خون برای تشخیص عملکرد کبد انجام می شود؟

آزمایش خون که واقعا عملکرد کبدی را بازتاب می کند، زیر است: مقادیر طبیعی (محدوده) ذکر شده برای مردان بالغ است - زنان و کودکان دارای مقادیر مشابه و کمی متفاوت از مقادیر آزمایش عادی هستند

پانل انعقاد (زمان پروترومبین یا PT، و نسبت نرمال سازی بین المللی یا INR): این آزمایش ها توانایی خون برای لخته شدن طبیعی و جلوگیری از خونریزی و کبودی را اندازه گیری می کند. این عملکرد پروتئین های خاصی است که به نام عوامل لخته شدن به طور معمول در کبد تولید می شود. مقادیر عادی حدود 9.5 تا 13.8 ثانیه است.

سطح آلبومین (هیپوآلبومینمی):

آلبومین یک پروتئین بسیار رایج در خون است که با انواع عملکردها متفاوت است. همچنین فقط در کبد تولید می شود و اگر سطح آن از حالت طبیعی پایین تر باشد می تواند منجر به بیماری مزمن کبدی یا سیروز کبدی شود. توجه داشته باشید، بسیاری از شرایط غیر از بیماری کبد همچنین ممکن است سطح آلبومین کم باشد. مقادیر طبیعی حدود 3.5 تا 5 گرم در دسی لیتر است.

بیلیروبین:

این مولکول یک محصول جانبی تخریب روتین گلبول قرمز در کبد است. به طور معمول به عنوان صفرا در مدفوع منتشر می شود. افزایش بیلی روبین می تواند اختلال عملکرد کبدی را نشان دهد. با این وجود، شرایط دیگر با افزایش تخریب گلبول های قرمز همچنین می تواند باعث افزایش سطح بیلی روبین با وجود عملکرد طبیعی کبد شود. مقادیر نرمال در حدود 0.1 تا 1.0 میلی گرم در دسیلیتر است.

چه آزمایش خون برای تشخیص عملکرد کبد انجام می شود؟

شمارش پلاکت:

شمارش پلاکتی پایین (ترومبوسیتوپنی) علل زیادی دارد، یکی از آنها می تواند پیشرفته بیماری کبد باشد. تعداد پلاکت های طبیعی بین 150،000 تا 400،000 در هر μL است.
گلوکز: سطح گلوکز توسط مکانیسم های مختلف در بدن نگهداری می شود. کبد می تواند گلوکز خون را برای تغذیه سلول های دیگر در صورت گرسنگی با مصرف کافی خوراکی گلوکز از بین ببرد. این فرآیند، به نام گلوکونوژنز، یکی دیگر از مهمترین عملکرد کبد است. در بیماری پیشرفته کبد، این عملکرد کبد می تواند منجر به کاهش غلظت گلوکز در غیاب مصرف خوراکی کافی شود. برعکس، تعداد زیادی از افراد مبتلا به سیروز کبدی گلوکز را تحمل می کنند و دیابت را توسعه می دهند.

GGT (گاما گلوتامیل ترانسپپتیداز):

این آنزیم احتمال آسیب کبدی را نشان می دهد. سطح غیر طبیعی بالاتر، بیشتر احتمال آسیب کبدی وجود دارد. سطوح نرمال GGT حدود 9 تا 48 U / L است.

ALP (قلیایی فسفاتاز):

کبد بیشترین مقدار این آنزیم را تولید می کند بنابراین سطح بالای آن در خون می تواند باعث آسیب کبدی به سایر علل شود. سطوح نرمال ALP حدود 45 تا 115 U / L است.

LD یا LDH (لاکتات دهیدروژناز):

این آنزیم ممکن است در بسیاری از انواع بیماری ها، از جمله بیماری کبد، افزایش یابد. سطوح عادی حدود 122 تا 222 یورو در لیتر است.

توجه داشته باشید که بسیاری از بیمارستان ها و دفاتر دکتر پانل عملکرد کبد را به عنوان بخشی از آزمایشگاه آزمایشگاه فهرست می کنند. این پانل ها متفاوت هستند و ممکن است شامل AST، ALT و برخی یا همه آزمایشاتی که در بالا ذکر شده اند. علاوه بر این، مقادیر پانل طبیعی ممکن است تا حدودی متفاوت باشد، به ویژه بین مردان بالغ، زنان و کودکان، به طوری که همیشه محدوده "عادی" مقادیر تست همیشه توصیه می شود و بحث کامل با پزشک ضروری است. علاوه بر این، بعضی از پزشکان توصیه های دیگری مانند آمونیاک سرم و سطح لاکتات سرم را در پانل های خود توصیه می کنند.

آزمایش های دیگری مانند آمونیاک سرم و سطح لاکتات سرم در پانل های آنها وجود دارد. آزمایشات خانه کبد برای سطوح آنزیم خون و عملکرد کبد وجود دارد، اما افرادی که از این تست ها استفاده می کنند، ابتدا باید در مورد استفاده و نتایج آنها با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.

برخی از دلایل معمول برای آزمایش های غیر طبیعی کبد چیست؟

آزمایش های غیر طبیعی کبد ممکن است در خون در انواع مختلفی از کبد مشاهده شود.

افزایش آنزیم های کبد نسبت به خفیف تا متوسط ​​شایع است. آنها اغلب به طور غیرمنتظره بر روی آزمونهای غربالگری خون در افراد سالم دیگر مواجه می شوند. خواندن AST و ALT در چنین مواردی معمولا بین دو برابر حد بالای طبیعی و چند صد واحد در لیتر است.

یکی از شایعترین علل افزایش خفیف تا متوسط ​​این آزمایشات کبدی، وضعیتی است که به عنوان کبد چرب (استاتو هپاتیت یا استئاتوز کبدی) نامیده می شود. در ایالات متحده، شایع ترین علت کبد چرب سوء مصرف الکل است. سایر علل کبد چرب شامل دیابت و چاقی می باشد. آزمایشات کبدی چربی شامل چندین آزمایش شامل آزمایش خون، آزمایشات CT و / یا MRI و در بعضی از افراد بیوپسی کبدی است.

هپاتیت B و هپاتیت مزمن C دیگر علل افزایش مزایای آنزیم های کبدی مزمن خفیف تا متوسط ​​می باشند. در این شرایط، ALT و AST ممکن است تنها کمی بالا باشد و میزان غیر طبیعی در آزمایشات عملکرد کبد می تواند میزان آسیب را نشان دهد.
همچنین مصرف الکل مزمن و حاد می تواند به طور معمول موجب آزمایش خون غیرطبیعی خون شود. در هپاتیت الکل، محدوده آزمایش های کبدی می تواند به شدت متفاوت باشد.

در بیماری کبد مزمن مزمن یا سیروز الکلی، ممکن است افزایش کمی ALT و AST مشاهده شود، در حالی که در hepatitis acute alcohol، تعداد آنزیم های بالای کبد دیده می شود.
بسیاری از داروها می توانند باعث افزایش تست آنزیم های کبدی نسبت به ملایم و متوسط ​​شوند.

چه داروهایی می تواند باعث افزایش تست آنزیم های کبدی (AST و ALT) شود؟

داروهای گوناگون می توانند باعث کاهش میزان آنزیم های کبدی در برخی افراد شوند.

نمونه هایی از برخی از داروهای رایج با سمیت بالقوه کبدی عبارتند از:

داروهای ضد درد مانند:

آسپرین
استامینوفن (تیلنول و دیگران)
ایبوپروفن (Advil، Motrin)
ناپروکسن (Naprosyn، Naprelan، Anaprox، Aleve)،
diclofenac (Voltaren، Cataflam، Voltaren-XR)، و
فنیل بوتازون (بوتاکسیدیدین)

داروهای ضد تشنج مانند:

فینتوئین (دیلانتین)،
اسید والپروک (Depakote، Depakote ER، Depakene، Depacon)
کاربامازپین (Tegretol، Tegretol XR، Equertro) و
فنوباربیتال

آنتی بیوتیکها مانند:

تتراسایکلین ها (به عنوان مثال، تتراسایکلین [آکرومایسین])
سولفونامید ها
ایزونیزید (INH) (نیترزید، لانا زید)
سولفامتوکسازول (گانتانول)
trimethoprim (Trimpex؛ پرولپریم، پریمسول)
نیتروفورانتوئین (مکرواندین، فورادانتین، مکبوید)
فلوکونازول (Diflucan) و برخی دیگر ضد قارچی و غیره

داروهای کاهش کلسترول مانند استاتین ها:

لواستاتین (Mevacor، Altocor)،
پرواستاتین (Pravachol)
آتورواستاتین (لیپیتور)،
فلوواستاتین (لسکول)
سیمواستاتین (Zocor)،
rosuvastatin (Crestor)، و
نیاسین

داروهای قلب و عروق مانند:

آمیودارون (Cordarone)،
هیدرازین (Apresoline)
کینیدین (Quinaglute، Quinidex) و غیره

داروهای ضد افسردگی از نوع سه حلقه ای

آنزیم ها با ناهنجاری های آنزیمی کبدی ناشی از مواد مخدر معمولا از هفته ها تا چند ماه پس از متوقف کردن داروها عادی می شوند. به طور معمول، پزشک می خواهد آنزیم های کبدی بیمار را در طول زمان کنترل کند تا تأیید کند که مقادیر طبیعی هستند.
شوک، هپاتیت A و B و آسیب کبدی می توانند سطح آنزیم کبد را بالا ببرند.

چه شرایطی می تواند سطح AST یا ALT بسیار بالا را ایجاد کند؟

سطوح سرمی AST و ALT در برخی از شرایط کبد می تواند از 10 برابر حد مجاز طبیعی تا هزاران واحد / لیتر باشد. بالاترین سطوح AST و ALT با اختلالاتی که موجب مرگ سریع سلول های کبدی متعددی می شود (necrosis کبدی گسترده) می باشد. گرچه این میزان افزایش آنزیم های کبدی شایع نیست،

اما در مواردی مانند:

هپاتیت حاد ویروسی A یا B
آسیب عمیق کبدی ناشی از سموم به عنوان از مصرف بیش از حد استامینوفن (نام تجاری Tylenol) و یا مسمومیت قارچ
سقوط طولانی مدت سیستم گردش خون (شوک) هنگامی که کبد از خون تازه محروم است که اکسیژن و مواد مغذی را تامین می کند

همچنین سطح بسیار بالای AST و ALT می تواند منجر به بیماری های شدید عضلانی شود.

نکته:
کلیه ی دارو ها باید با نسخه و گفته ی پزشک باشد

ترجمه : شاخه