شاخه

حقایق فصلی اختلال عاطفی

اختلال عاطفی فصلی (SAD)، نوعی افسردگی است که در طی ماه های پاییز و زمستان کوتاه تر می شود و ممکن است در تابستان برای بعضی از افراد رخ دهد.
بروز اختلال عاطفی فصلی در افرادی که دورتر از استوا زندگی می کنند، افزایش می یابد.
اگر چه تست تشخیصی خاصی برای بیماری وجود ندارد، اما درک می شود که از آنجایی که این نوع افسردگی است، علائم این اختلال از جمله موارد افسردگی است.
به نظر می رسد اختلال عاطفی فصلی ناشی از قرار گرفتن در معرض نور درخشان در ماه های زمستان است.
درمان نور، صحبت درماني، دارو و تغييرات بيو ريتم (کرونوتراپي) اغلب درمانهايي براي اختلالات عاطفي فصلي هستند.
تغییرات شیوه زندگی که می تواند به کاهش علائم اختلالات عاطفی فصلی کمک کند، شامل افزایش زمان خارج از منزل، ورزش بیشتر و حفظ عادات غذایی سالم است.

افرادی که به علت اختلال عاطفی فصلی به موقع درمان می شوند، به خوبی بهبود می یابند. اگر نه، عوارض این بیماری شبیه به سایر انواع افسردگی، از جمله افزایش خطر ابتلا به خودکشی است.
تلاش برای جلوگیری از وقایع آینده اختلالات عاطفی فصلی با استفاده از روان درمانی یا درمان در نور، نتایج متناقض دارد، اما تصور می شود که درمان دارویی پیشگیرانه وعده داده شده است.

اختلال عاطفی فصلی چیست؟

اختلال عاطفی فصلی (SAD)، که به طور رسمی به عنوان افسردگی عودکننده با الگوی فصلی شناخته می شود، نوعی افسردگی است که به نظر می رسد در دوره سقوط و زمستان کوتاه تر می شود. اعتقاد بر این است که افراد مبتلا به کاهش میزان نور خورشید و دماهای سردتر به عنوان پیشرفت سقوط و زمستان واکنش نشان می دهند. مهم است که توجه داشته باشید که اگرچه اختلالات عاطفی فصلی معمولا در پاییز و زمستان ارائه می شود، اما کسانی که از این وضعیت در طول تابستان به جای یا در طول پاییز یا زمستان رنج می برند وجود دارد.

اختلال عاطفی فصلی به عنوان یک تشخیص رسمی شناخته نشده است. این اصطلاح برای اولین بار در سال 1985 به چاپ رسید. اختلال عاطفی فصلی گاهی اوقات به معنای افسردگی زمستانی، بلوز زمستانی یا واکنش خواب زمستانی نامیده می شود.

بروز اختلال عاطفی فصلی در افرادی که دورتر از استوا زندگی می کنند، افزایش می یابد. آمار مربوط به اختلالات عاطفی فصلی در ایالات متحده شامل این می شود که این اختلال در 1 تا 10 درصد بزرگسالان رخ می دهد و به موقعیت جغرافیایی وابسته است. اختلالات عاطفی فصلی شایعتر است در صورتی که برف روی زمین وجود دارد. اختلال عاطفی فصلی در زنان نسبت به مردان حدود چهار برابر بیشتر است و میانگین سنی افراد در ابتدا 23 سال سن دارد. افراد در تمام سنین می توانند اختلالات عاطفی فصلی ایجاد کنند.

اگر چه تست تشخیصی خاصی برای بیماری وجود ندارد، درک می شود که از آنجایی که این نوع افسردگی است، علائم این بیماری عبارتند از خستگی، خستگی، ناراحتی یا احساس نارضایتی عمومی، جادوگری گریه، تحریک پذیری، بی تفاوتی، تمرکز مشکل ، درد های بدن، از دست دادن میل جنسی، خواب ضعیف، کاهش سطح فعالیت و تغییرات اشتها، به ویژه از طریق بریدگی، به ویژه کربوهیدرات و افزایش وزن. هنگامی که این بیماری در تابستان رخ می دهد، علائم معمولا بی خوابی، اشتهای کم و کاهش وزن، علاوه بر اضطراب، تحریک پذیری، تمرکز و گریه گریه می کنند. انزوای اجتماعی، با تناقض بالقوه ناشی از آن، در بعضی مواقع با اختلالات عاطفی فصلی تابستان اتفاق می افتد. اگر شرایط شدید باشد، می تواند با افکار خودکشی مرتبط باشد.

علائم اختلال عاطفی فصلی معمولا در پاییز هر سال به طول می انجامد. علائم در طول تاریک ترین ماه ها شدیدتر است. بنابراین، ماه های رایج تر برای شرایط رخ می دهد بسته به اینکه چقدر دور از استواگر زندگی می کند متفاوت خواهد بود.

علل و عوامل خطر برای اختلالات عاطفی فصلی چیست؟

به نظر می رسد اختلال عاطفی فصلی از مواجهه نامناسب با نور در طی ماه های زمستان حاصل می شود. مطالعات نشان می دهد که نور روشن مواد شیمیایی مغز را تغییر می دهد. دقیقا چگونه این اتفاق می افتد و جزئیات اثرات آن مورد مطالعه قرار می گیرد. عوامل متعددی مانند سطح بالای ملاتونین و سطوح پایین سروتونین در مغز، و نیز سطح پایین ویتامین D در خون، همراه با وقوع بیشتر اختلالات عاطفی فصلی و برخی از شرایط افسردگی دیگر است.

چگونه متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند اختلالات عاطفی فصلی را شناسایی و تشخیص دهند و چه نوع متخصصان این بیماری را درمان می کنند؟

تعدادی از متخصصان بهداشتی مختلف می توانند برای ارزیابی و درمان اختلالات عاطفی فصلی، از جمله ارائه دهندگان مراقبت های اولیه، روانپزشکان، روانشناسان بالینی، پرستاران روان پزشکی، کارگران اجتماعی، دستیار پزشکان و متخصصان پرستاری واجد شرایط باشند.

ترجمه : شاخه