شاخه

یکی از مشکلات تلاسمی بودن میتوان جز مشکلات قلبی دانست

نارسایی قلبی چیست؟

معایب نارسایی قلبی می تواند ترسناک باشد، اما در واقع، این بدان معنی است که قلب پمپاژ نمی کند.هنگامی که عضله قلب ضعیف است، خون را نمی توان به اندازه کافی پمپاژ کرد تا اکسیژن را به تمام سلول ها منتقل کند. گاهی اوقات قلب دمیده و ضعیف می شود. دیگر موارد ممکن است سفت و ضخیم باشد. با گذشت زمان، قلب نمیتواند با بار کاری خود ادامه دهد. وقتی این اتفاق می افتد، خون اکسنیزه شده به اندازه کافی به مغز و عضلات نمی رسد و مایع در ریه ها و دیگر بافت ها پشتیبان گیری می کند.

انواع مختلف نارسایی قلبی چیست؟

قلب دارای چهار اتاق است که از طریق آنها خون پمپاژ می شود. خون تازه اکسید شده از ریه ها به دهلیز چپ و بطن چپ و از طریق آئورت از طریق بقیه بدن گردش می شود. پس از اکسیژن، خون از طریق رگ ها به دهلیز راست و بطن راست به ریه منتقل می شود تا مجددا اکسیژن داده شود.

اختلالات قلبي سيستوليک (نارسايي قلبي سمت چپ):

هنگاميکه قلب در سمت چپ (بطن چپ) قدرت را از دست ميدهد و نميتواند خون را به گردش بگذارد، نارسايي قلبي سيستوليک يا نارسايي قلبي سمت چپ ناميده ميشود. وقتی این اتفاق می افتد، قلب دچار گسترش و ضعف می شود. قدرت عضله قلب را می توان با یک اکوکاردیوگرام اندازه گیری کرد که کسر خروج را اندازه گیری می کند. کسر خروج از 70٪ طبیعی است. اصطلاح "نارسایی احتقانی قلب" یا "CHF" به انباشت مایع در بافت اشاره دارد. سیال می تواند در پاها ایجاد تورم (ادم)، در ریه ها ایجاد ادم ریوی کند.

نارسایی قلب دیاستولیک (نارسایی قلب سمت راست):

نوع دوم نارسایی قلبی، نارسایی قلب دیاستولیک است، که در قسمت پایین اتاق قلب ضخیم تر و سخت تر می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، بطن چپ نمی تواند با خون کافی پر شود و خون کافی به گردش نرسد، حتی اگر عمل پمپاژ همچنان قوی باشد. به همین دلیل است که نارسایی قلبی دیاستولی گاهی اوقات به عنوان نارسایی قلبی با کسر خروج حفظ شده (PEF) یا نارسایی قلب سمت راست شناخته می شود. اگر علائم و نشانه های نارسایی قلبی وجود داشته باشد و کسرهای خروج بیش از 50٪ باشد، ممکن است نارسایی قلبی دیاستولی در نظر گرفته شود، به خصوص اگر اکوکاردیوگرام نشان می دهد که عضله قلب ضخیم می شود.

علائم و نشانه های نارسایی قلبی عبارتند از:

تنگی نفس

خستگی

سرماخوردگی

عدم تحمل ورزش

سرفه (یا سرفه مزمن)

خستگی

تپش یا قلب مسابقه ای

 خستگی بیش از حد

از دست دادن اشتها

حالت تهوع

گیجی

مشکلات فکر کردن

تورم در مچ پا به ندرت

درد قفسه سینه

عوامل خطر نارسایی قلبی عبارتند از:

فشار خون بالا، پیش از قلب، چاقی، سیگار کشیدن، سوء مصرف الکل، کمبود ویتامین، آپنه خواب، سمیت فلزات سنگین، خوردن یک رژیم غذایی نامناسب (از جمله چربی و نمک حیوانات) و استقامت.

علت نارسایی قلب یک عضله قلبی ضعیف است. هنگامی که عوامل خطر برای نارسایی قلبی وجود دارد، معمولا استرس التهابی ایجاد می شود که بیشتر باعث عصبانیت قلبی، کاهش سلول های انرژی و آنتی اکسیدان ها می شود.

چهار مرحله نارسایی قلبی وجود دارد که برای طبقه بندی شدت علائم استفاده می شود.

درمان اختلالات قلب شامل تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی، مصرف دارو و بعضی موارد دستگاه های کاشت. پیوند قلب در بعضی موارد ممکن است مورد نیاز باشد.

داروها می توانند به کاهش علائم نارسایی احتقانی قلب (CHF) و بهبود عملکرد عضلات قلب کمک کنند. معمولا داروهای تجویز شده برای نارسایی قلبی شامل بتا بلوکرها، دیورتیک ها (قرص های آب)، مهار کننده های ACE (آنژیوتانسین تبدیل آنزیم) و ARB ها (مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین) هستند.

اختلالات قلب را می توان با انتخاب گزینه های سالم تر مانند مقابله با استرس، فعال بودن، خوردن به خوبی، مصرف مواد غذایی کافی، درمان آپنه خواب و مصرف دارو به صورت تجویز جلوگیری کرد.

چه چیزی نارسایی قلبی را ایجاد می کند؟

علت نارسایی قلب یک عضله قلبی ضعیف است. برای مثال، در فشار خون بالا (فشار خون بالا)، قلب باید به شدت با فشار خون اضافی پمپ کند. اول آن بزرگ می شود و ضخیم می شود. اما با گذشت زمان، قلب ضعیف می شود، زخم (فیبروز) توسعه می یابد و در پمپاژ آن کمتر کارآمد می شود. این می تواند بزرگتر شود (گسترش یافته) و ضعیف یا ضخیم و سفت. هنگامی که عوامل خطر نارسایی قلبی وجود دارد، معمولا استرس التهابی ایجاد می شود که بیشتر سلول های کاهش دهنده عضله قلب انرژی و آنتی اکسیدان ها را خنثی می کند.

مراحل یا طبقه بندی ضربان قلب چیست؟

در حالی که پزشکان نارسایی قلبی را در مراحل یا طبقه بندی مشخص می کنند، این نشان دهنده پیشرفت ضعف عضلات قلب است. گاهی اوقات مردم به این فرایند به عنوان نارسایی مزمن قلبی اشاره می کنند، اما از لحاظ فنی این اصطلاح صحیح نیست.

انجمن قلب نیویورک (NYHA) مراحل نارسایی قلبی را به چهار دسته تقسیم می کند:

کلاس I: بدون محدودیت فعالیت عادی را می توان انجام داد.

کلاس II: محدودیت های خفیف و علائم خفیف با فعالیت؛ هیچ نشانه ای در حالت استراحت نیست

کلاس III: محدودیت های قابل توجه در فعالیت؛ فقط استراحت

کلاس IV: علائم در هر سطح فعالیت رخ می دهد و حتی در حالت استراحت ناخوشایند است

انجمن قلب آمریکا همراه با کالج آمریکایی قلب و عروق، در چهار مرحله، نارسایی قلبی را تشخیص می دهد و با توجه به اینکه نارسایی قلبی حتی قبل از اینکه علائم ظاهر شود، وجود دارد:

مرحله A: عدم نارسایی قلب، اما در معرض خطر بالا به علت وضعیت پزشکی دیگر است که می تواند منجر به نارسایی قلبی مانند فشار خون بالا، دیابت، چاقی یا بیماری عروق کرونر شود.

مرحله B: قلب توسط سایر شرایط بیماری (ها) بیمار یا سایر عوامل آسیب دیده است، اما هیچ نشانه ای وجود ندارد.

مرحله C: قلب آسیب دیده و بیمار علائم نارسایی قلبی را تجربه می کند.

مرحله د: بیمار با وجود دریافت درمان (مرحله پایانی) نارسایی شدید قلبی دارد که نیاز به مراقبت ویژه دارد.

نارسایی قلب چگونه  تشخیص داده می شود؟

نارسایی قلب را می توان با معاینه فیزیکی، علائم گزارش شده یا اشعه ایکس قفسه سینه تشخیص داد.

یک آزمایش اکوکاردیوگرام می تواند یک کسر تخلیه کم یا یک عضله قلب ضخیم و قوام ایجاد کند.

اکوکاردیوگرام ممکن است برای تشخیص بین انواع سیتولوژی و دیاستولیک نارسایی قلبی استفاده شود.

آزمایش های خون مانند BNP (پپتید بتا طبیعی) نشان دهنده نارسایی قلبی است.

الگوریتم ها و دستورالعمل ها برای نشان دادن و تشخیص علائم و نشانه ها برای کمک به تشخیص استفاده می شود.

درمان نارسایی قلبی چیست؟

گزینه های درمان اختلالات قلب عبارتند از: تصمیم گیری های سالمتر در مورد شیوه زندگی و رژیم غذایی، مصرف دارو و بعضی موارد دستگاه های کاشت. پیوند قلب گاهی اوقات برای افراد خاص در نظر گرفته می شود.

در نارسایی حاد یا نارسایی قلبی، ممکن است برای کمک به بهبودی، فرد نیاز به بستری شدن یا حتی داروهای وریدی داشته باشد.

چه روش های مدیریت رژیم غذایی و شیوه زندگی به نارسایی قلبی کمک می کند؟

بسیاری از عوامل سبک زندگی و رژیم غذایی می توانند نارسایی احتقانی قلب را بهبود بخشد یا حتی معکوس کنند.

برخی از عوامل سبک زندگی که باعث ایجاد بهبود در نارسایی قلبی می شوند عبارتند از:

استرس را با انجام اقدامات ذهنی مانند تای چی، یوگا، چی گونگ و مدیتیشن مدیریت کنید

ترک سیگار یا استفاده از تنباکو

از بین بردن الکل

خوردن رژیم سالم مدیترانه، گیاهخواری و یا وگان

از لحاظ جسمی فعال و قوی تر بشوید

به اندازه کافی خواب آرام باشید

مدیریت و درمان آپنه خواب

مصرف مکملهای غذایی شامل CoQ10، L-کارنیتین، Crataegus (Hawthorne)، منیزیم و روغن ماهی

اجتناب از نمک و مایعات اضافی

ترجمه:شاخه