شاخه

حقایق آرتروز:

آرتروز التهاب یک یا چند مفاصل است

علائم آرتریت شامل درد و عملکرد محدود مفاصل است.

بیماران مبتلا به آرتروز شامل مردان و زنان، کودکان و بزرگسالان می شوند.

روماتولوژیست متخصص پزشکی آرتروز است.

تشخیص پیش از موعد و دقیق می تواند به جلوگیری از آسیب و معلولیت غیرقابل برگشت کمک کند.

آرتریت چیست؟

آرتروز یک اختلال مشترک است که شامل التهاب است. مفصل یک ناحیه از بدن است که دو استخوان متفاوت دارد. توابع مشترک برای حرکت بخش های بدن متصل توسط استخوان های آن است. آرتریت به معنی التهاب یک یا چند مفصل است.

آرتروز اغلب با درد مفصلی همراه است. درد مفصلی به عنوان آرترالژی نامیده می شود. هنگامی که چهار یا چند مفصل درگیر هستند، آرتریت به عنوان پلی آرتریت نامیده می شود. هنگامی که دو یا سه مفاصل درگیر هستند، آن را به عنوان oligoarthritis می نامند. هنگامی که تنها یک مفصل درگیر است، آن را به عنوان monoarthritis می نامند.

چند نوع آرتریت وجود دارد؟

انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد (بیش از 100 شناسایی شده و تعداد آنها در حال رشد است). انواع آرتروز از موارد مرتبط با سایش و پارگی غضروف (مانند استئوآرتریت) به موارد مرتبط با التهاب ناشی از سیستم ایمنی بیش از حد (مانند آرتریت روماتوئید) می باشد. با هم، بسیاری از انواع آرتروز، شایع ترین بیماری مزمن در ایالات متحده را تشکیل می دهند.

چه چیزی باعث آرتریت می شود؟

علت آرتروز بستگی به نوع آرتریت دارد. علل شامل آسیب (منجر به استئوآرتریت)، اختلالات متابولیک (مانند نقرس و pseudogout)، عوامل ارثی، اثرات مستقیم و غیرمستقیم عفونت (باکتری و ویروسی) و یک سیستم ایمنی بدن با سیستم ایمنی بدن (مانند آرتریت روماتوئید و سیستمیک لوپوس اريتماتوس) می باشد.

آرتروز به عنوان یکی از بیماری های روماتیسمی طبقه بندی می شود. اینها شرایطی هستند که بیماری های مختلف فردی با ویژگی های متفاوت، درمان، عوارض و پیش بینی ها دارند. آنها مشابه هستند، در حالیکه تمایل دارند بر روی مفاصل، عضلات، رباط ها، غضروف و تاندون تأثیر بگذارند و بسیاری از آنها توانایی تاثیرگذاری روی دیگر مناطق بدن بدن را دارند.

عوامل خطر برای آرتریت چیست؟

مهمترین عوامل خطر برای اکثر اشکال آرتریت، ژن هایی هستند که از اجداد به ارث برده می شوند. آرتریت مرتبط با تروما مربوط به خطر آسیب از فعالیت های خاص است.

علائم و نشانه های آرتریت چیست؟

علائم آرتریت شامل درد و عملکرد محدود مفاصل است. التهاب مشترک از آرتریت با سفتی مفصلی، تورم، قرمزی، درد و گرما مشخص می شود. رطوبت مفصل ملتحمه را می توان با یا بدون درد در نظر گرفت. هنگامی که مفاصل بزرگ درگیر هستند، مانند زانو، ممکن است از دست دادن غضروف با محدودیت حرکت از آسیب مفصلی ایجاد شود. هنگامی که آرتریت مفاصل کوچک در انگشتان را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند رشد استخوان و از دست دادن دست و گرفتن دست قدرت را تجربه کند.

بسیاری از اشکال آرتریت، به علت بیماری های روماتیسمی، می توانند باعث ایجاد علائم در اندام های مختلف بدن شوند که مستقیما شامل مفاصل نمی شوند. بنابراین علائم در بعضی از بیماران مبتلا به اشکال خاصی از آرتریت می تواند تب، تورم غدد لنفاوی (غدد لنفاوی متورم)، کاهش وزن، خستگی، احساس نا امیدی و حتی نشانه های ناراحتی های اندام هایی مانند ریه، قلب و کلیه باشد.

چه کسی مبتلا به آرتروز می شود؟

بیماران مبتلا به آرتروز شامل مردان و زنان، کودکان و بزرگسالان می شوند.

اشکال بسیاری از آرتروز بیشتر از یک ناراحتی جدی است. با این حال، میلیون ها نفر روزانه با درد و معلولیت از آرتریت یا عوارض آن رنج می برند.

تشخیص پیش از موعد و دقیق می تواند به جلوگیری از آسیب و معلولیت غیرقابل برگشت کمک کند. برنامه های ورزشی تمرین و استراحت، دارو، فیزیوتراپی و گزینه های جراحی به طور منظم می تواند نتایج بلند مدت را برای افرادی که مبتلا به آرتریت هستند آرام کنند. روش های ورزش و تمرین می تواند در ایجاد ثبات مشترک با تقویت سیستم عضلانی اسکلتی و بهبود تعادل مفید باشد. درمانگران فیزیکی می توانند مراقبت لازم برای رژیم های ورزشی مناسب را ارائه دهند.

آیا رژیم آرتریت وجود دارد؟

برای اکثر اشکال آرتریت، رژیم های غذایی در ایجاد یا تشدید این بیماری نقش کمی دارند یا هیچ نقشی ندارند. با این حال، به طور کلی، روغن ماهی نشان داده شده است که دارای خواص ضد التهابی است. بعضی از استئوآرتریت ها از مکمل های اسید چرب امگا 3 سود می برند. برخی از افراد مبتلا به استئوآرتریت احساس می کنند که از کورکومین موجود در غذاهای کریو استفاده می کنند.

نقرس یک نوع خاص از آرتریت متابولیک است که به وضوح وابسته به رژیم غذایی است. غذاهایی که در پورین ها زیاد است، به ویژه گوشت قرمز و صدف های حلزون، می تواند شرایط را بدتر کند. علاوه بر این، برخی غذاها سطح اسید اوریک را افزایش می دهند، از جمله الکل (به ویژه آبجو) و غذاهای حاوی مقدار زیادی فروکتوز (مانند شربت ذرت در نوشابه های نوشابه) برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک، غذاهای حاوی گلوتن (گندم، جو، چاودار) می توانند درد مفصلی را بدتر کنند.

درمان آرتریت چیست؟

درمان آرتروز بسیار وابسته به نوع خاصی از آرتریت در حال حاضر است. تشخیص دقیق شانس درمان موفق را افزایش می دهد. درمان های موجود عبارتند از فیزیوتراپی، داروهای خانگی، چسبندگی، نرم افزار سرد بسته، داروهای ضد التهابی، داروهای ضد التهابی، داروهای ضد درد (از استامینوفن [تیلنول] و ایبوپروفن [Motrin، Advil] به مواد مخدر)، داروهای ضد التهابی، داروهای بیولوژیک و عملیات جراحی.

درد با استئوآرتریت زانو می تواند با تزریق اسید هیالورونیک کاهش یابد. آرتریت روماتوئید می تواند داروهایی را مصرف کند که سیستم ایمنی را سرکوب می کند. آرتریت کم پشت که باعث تحریک اعصاب ستون فقرات می شود نیاز به جراحی دارد.

بنیادی آرتروز چیست؟

بنیاد آرتروز تنها سازمان بهداشت ملی داوطلبانه است که هدف آن صرفا به تمام انواع آرتریت است. بنیاد آرتروز دارای برنامه های ملی و بین المللی است که شامل حمایت از تحقیقات علمی، اطلاعات عمومی و آموزش برای بیماران مبتلا به بیماری و خانواده های آنها، آموزش متخصصان، آگاهی عمومی و کمک های محلی می باشد.

بخش های شاخه محلی آرتروز در خدمت انتشار اطلاعات مربوط به آرتریت و بیماری های روماتیسمی هستند و همچنین به عنوان مراجع ارجاعی عمل می کنند. علاوه بر این، بسیاری از اشکال مختلف آرتریت پایه های خود را دارند که به عنوان منابع اطلاعاتی و ارجاع منابع بهداشتی برای جوامع محلی عمل می کنند.

خلاصه:

این هدف نهایی تحقیق علمی آرتروز است که برنامه های بهینه سازی برای هر یک از فرم های مختلف آرتریت طراحی شده اند. این زمینه ادامه خواهد یافت به عنوان پیشرفت در تشخیص و درمان آرتروز و شرایط مرتبط.

ترجمه:شاخه