مهریه از تبعات مالی عقد یا نکاح است. به این ترتیب مهر به نوعی دین بر گردن زوج است تا زمانی که زنده است مکلف به پرداخت آن خواهد بود. مهریه عندالمطالبه یعنی هر زمان که زوجه آن را طلب کرده زوج باید نسبت به پرداخت آن اقدام کند. از طرف دیگر طبق تعریف شرعی مهریه نوعی هدیه زوج به زوجه است همان طور که برای هدیه هیچ سقفی نمیتوان در نظر گرفت. برای مهریه هم هیچ سقفی در نظر گرفته نشده است و هر فرد میتواند به هر میزان که مایل است برای همسری که به عقد خود در میآورد مهریه تعیین کند، اما باید در نظر داشته باشد که بعدا اگر نتوانست آن را پرداخت کند، دچار مشکل خواهد شد.
قبلا اگر زنی به هر دلیلی تصمیم میگرفت مهریه اش را به اجرا بگذارد و مرد توان پرداخت نداشت او را روانه زندان میکردند. چون مهریه همان طور که گفته شد از تبعات مالی ازدواج به شمار میرود. مرد در زندان باقی میماند تا زمانی که بتواند مهریه را به طریقی، چه کامل چه با توافق با توجه یا از طریق تقسیط پرداخت کند و این مسئله مشکلات زیادی را مخصوصا برای مردانی که مهریههای سنگین تقیل کرده بودند، به وجود آورده بود.
در قانون جدید حمایت از خانواده و طبق ماده ۳۲ راهکارهایی برای حل مشکل اندیشیده شد. طبق این قانون، هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد ۱۱۰ سکه با معادل آن باشد ضمانت اجرایی برای وصول آن طبق مقررات ماده ۲ اجرای محکومیتهای مالی در نظر گرفته شده است. به این معنی که مهریه زن حتی اگر بیشتر از این هم باشد مهم نیست قانون خودش را موظف میداند مرد و ملزم کند تا ۱۱۰ سکه از مهریه زن را معادل قیمت روز که به او پرداخت کند.
طبق قانون جدید، چنانچه مهریه بالاتر از ۱۱۰ سکه باشد زوجه باید اثبات کند که همسرش توان پرداخت آن را دارد تا قاضی طبق ادله و شواهد به دست آمده مرد را ملزم به پرداخت کند و اگر زن نتواند این موضوع را با مدارک ثابت کند سقفی که مرد ملزم به پرداخت است، همان ۱۱۰ سکه خواهد بود. به این ترتیب، قانون هیچ سقفی برای مهریه تعیین نکرده است، اما سقفی برای میزان مهریهای که مرد ملزم به پرداخت باشد، تعیین شده است.
آیا کسی میتواند قبل از فوتش میرانش را تقسیم کند؟ یعنی میتواند تعیین کند که بعد از مرگش به یک نفر سهم بیشتری برسد و به کسی اصلا سهمی تعلق نگیرد؟ هر کسی میتواند اموالش را در زمان حیات تقسیم کنید و به اختیار خودش به کسانی که مایل است ببخشد و این قضیه اش با ارت فرق میکند.
ارث زمانی محقق میشود که سه شرط اتفاق افتاده باشد. اول این که فرد مرده باشد، دوم عائر کیا میراتی برای تقسیم وجود داشته باشد که بشود آن را بین وارتان تقسیم کرد و سوم برای آن ماترک وارث یا وار ثانی وجود داشته باشند تا سهمی از ارث به آنها طبق قانون ارثیه تعلق بگیرد. با محقق شدن این سه شرط، چنانچه متوفی دیونی داشته باشد، اول از میراث او دین هایش پرداخت خواهد شد. مثلا اگر بدهی در زمان حیات بر گردنش باقی مانده باشد، اول باید آن را از محل ارثیه باقی مانده پرداخت کرد.
یا مثلا اگر متوفی مرد باشد و مهریه زنش را در زمان حیات نپرداخته باشد، این مهریه نیز جزو بدهیهای او محسوب میشود. بعد از تسویه بدهیها آنچه باقی مانده طبق قانون بین وارتان تقسیم میشود. با این تفاسیر هیچ کسی نمیتواند قبل از فوت کردن نسبت به تمام اموالی که بعد از مرگ از او باقی میماند وصیت نامهای تنظیم کنند یا مثلا یا وصیت نامه کسی را از ارثیه اش محروم کند.
منیع: مطلب اختصاصی مجله اینترنتی ایرانی نیوز
بیشتر بخوانید: حذف زندان از مهریه
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.