اگر به آلپرازولام یا مواد تشکیل دهنده این دارو یا دیگر اعضای خانواده ببنزودیازپینها نظیر لیبریوم (muirbiL)، ترانکسن(enexnarT)، والیوم (muilaV)، آتیوان (navitA)، سراکس (xareS) و غیره، حساسیت دارید قرص های زاناکس را مصرف نکنید.
اگر
آب مروارید دارید همچنین اگر از داروهای ضد قارچ نظیر اسپورانوکس
(Sporanox) یا نیزورال (Nizoral) استفاده میکنید، زاناکس مصرف نکنید.
زاناکس
ممکن است خوابآلودتان کند و تواناییتان را در رانندگی و فعالیت منظم
کاهش دهد. اگر سنتان زیاد است یا ضعیف هستید، چنانچه زاناکس را با دیگر
داروهایی که باعث خواب آلودگی میشوند مصرف کنید آن وقت به شدت احساس
خستگی و خواب آلودگی میکنید.
خرید زاناکس به صورت اینترنتی و آنلاین میتواند خطرناک باشد. برخی از افرادی که این کار را کردهاند به جای زاناکس، داروی قوی ضد روان پریشی، هاروپریدول (lodlaH) را دریافت کردهاند؛ این قرصها اثرات جانبی منفی نظیر مشکلات تنفسی و عضلانی به دنبال دارند. حتی برخی از این مشکلات برای مداوا به رسیدگی های فوری پزشکی نیاز پیدا میکنند.
زاناکس از آن نوع داروهایی است که بدنتان به آن عادت میکند، پس دوز (میزان) مصرفی خود را افزایش ندهید و بیش از زمانی که پزشک به شما توصیه میکند از آن استفاده نکنید. در غیر این صورت بدنتان بعد از مدتی نسبت به آن مقاوم میشود و دارو کارایی و تاثیرش را از دست میدهد.
اگر هر یک از موارد زیر را دارید یا قبلا تجربه کرده اید، پیش از استفاده از زاناکس آن را با پزشک خود در میان بگذارید:
افسردگی، افکاری در مورد خودکشی، مشکلات تنفسی، سابقه مصرف مواد مخدر یا الکل، اختلالات شخصیتی و امراض کلیوی یا کبد.
هر نوع داروی تجویزی یا غیر تجویزی، ویتامین، مکملهای غذایی که مصرف میکنید را با پزشک خود در میان بگذارید، زیرا ممکن است با زاناکس سازگاری نداشته باشند. در صورتی که سیگار میکشید هم پزشک خود را در جریان بگذارید.
اگر با علائم خاصی هنگام مصرف زاناکس روبرو شدید، آنها را به پزشک خود گزارش بدهید. قبل از افزایش میزان مصرفی خود حتما با پزشک خود مشورت کنید، حتی اگر مطمئن هستید که میزان مصرف کنونی هیچ تاثیری روی شما ندارد.
در دوران مصرف زاناکس از نوشیدنی های الکلی استفاده نکنید. الکل میتواند اثرات جانبی زاناکس نظیر خوابآلودگی، گیجی و عدم ثبات و تعادل را تشدید کند. اگر قصد انجام این کار را دارید حتما قبل از هر چیز با پزشک خود مشورت کنید.
کهیر؛ دشواریهای تنفسی؛ تورم صورت، لبها، زبان یا گلو.
خوابآلودگی و کسالت؛ گیجی و حواس پرتی؛ فشار خون پایین؛ اختلال تعادل و هماهنگی؛ مشکل در صحبت کردن و افزایش تمایلات جنسی. اغلب اثرات جانبی زاناکس در اولین باری که این دارو مصرف میشود روی میدهند و بعد از مدت زمانی از بین میروند.
هر نوع داروی تجویزی یا غیر تجویزی، ویتامین، مکملهای غذایی که مصرف میکنید را با پزشک خود در میان بگذارید، زیرا ممکن است با زاناکس سازگاری نداشته و با هم وارد فعل و انفعال بشوند. چنانچه از هر یک از داروهای زیر استفاده میکنید، قبل از مصرف زاناکس، پزشک یا داروساز را در جریان بگذارید زیرا ممکن است این داروها با زاناکس سازگاری نداشته باشند و ایجاد مشکل کنند:
داروهای ضدقارچ؛ داروهای دیگر خانواده بنزودیازپینها؛ باربیتوراتها؛ داروهای ضد روان پریشی؛ داروهای خواب آور؛ مسکنهای حاوی مواد مخدر؛ داروهای ضد افسردگی؛ داروهای ضد تشنج؛ داروهای کاهش حساسیت؛ داروهای بیهوشی؛ آنتی بیتوتیکها؛ قرصهای ضد بارداری؛ دگزامتازون Dexamethasone؛ داروهای مربوط به ایدز؛ همچنین، برخی داروهایی که اسید معده را کاهش میدهند، سرعت جذب و فعالیت نیراوام ( از خانواده آلپرازولام) را کاهش میدهد.
قبل از استفاده از نیاورام، چنانچه از داروهای زیر استفاده میکنید، پزشک خود را مطلع سازید:
آگونیستهای گیرنده H2 (نوعی از داروها که جلوی فعالیت هیستامین را در برخی سلولها میگیرد) نظیر تاگامت، زانتاک، پپسید، یا آکسید؛
داروهای مهارکنندههای پروتون پمپ (PPIs) (گروهی از داروها هستند که وظیفهٔ اصلیشان در بدن کاهش پایدار اسید معده است)، نظیر دگزیلانت، نگزیوم، پریوسید، پریلوزک، زگرید، پرواونیکس یا آسیفکس.
سیتالوپرام Citalopram
سیتالوپرام (Citalopram یا Celexa) ضدافسردگی و از خانواده داروهای مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) میباشد. این دارو با افزایش ترشح سروتونین، ماده شیمیایی طبیعی که به حفظ تعادل مغز کمک می کند، به بهبود مشکلات روانی از جمله افسردگی کمک می نماید.
موارد مصرف سیتالوپرام
سیتالوپرام عموما برای درمان افسردگی استفاده می شود. سایر موارد مصرف این دارو را می توان درمان اختلال وسواسی جبری، اختلال ترس، سندرم ملال پیش از قاعدگی، اختلال اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه، اختلالات خوردن، الکلیسم و هراس اجتماعی تجویز می شود. این دارو در موارد دیگری نیز بسته به نظر پزشک تجویز می شود.
تداخلات دارویی سیتالوپرام
هیچکدام از داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین از جمله سیتالوپرام را نباید با داروهای اکسیداز تک آمین از قبیل ایزوکاربوکسازید (isocarboxazid)، فنلزین (phenelzine)، ترانیل سیپرومین (tranylcypromine)، سیلیجیلین (selegiline) و پروکاربازین استفاده نمود. ترکیب این داروها با یکدیگر باعث گیجی، فشارخون بالا، لرزش و بیش فعالی می شود. اگر لازم به تغییر درمان از سیتالوپرام به این داروها و یا برعکس می باشد، باید بین قطع مصرف و شروع مصرف داروی دیگر ۱۴ روز فاصله باشد. تریپوتوفان، یک مکمل غذایی معمول، زمانیکه با سیتالوپرام مصرف می شود باعث سردرد، تهوع، تعریق و سرگیجه می شود. لاینزوئیلید (Linezolid) و متیلین آبی تزریقی نیز نوعی اکسیداز تک آمین بوده و نباید به همراه سیتالوپرام مصرف شود.
مصرف داروهای مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) با آسپیرین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و یا داروهای رقیق و یا غلیظ کننده خون باعث افزایش خطر خونریزی بخش فوقانی دستگاه گوارش می شود.
مصرف دربارداری و شیردهی
قرارگرفتن جنین در برابر سیتالوپرام در سه ماهه سوم بارداری می تواند باعث عوارضی شود. سیتالوپرام از طریق شیر وارد بدن نوزاد می شود و در کودکانیکه با شیر مادران تغذیه می شوند، می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی گردد.
عوارض جانبی مصرف سیتالوپرام
شایع ترین عوارض و آثار جانبی همراه با سیتالوپرام شامل تهوع، خشکی دهان، تعریق زیاد، سردرد، لرزش، خواب آلودگی و مشکل در به خواب رفتن می باشند. عموما ۱ نفر از هر ۵ یا ۶ نفر یکی از این عوارض را تجربه می نمایند. همچنین سیتالوپرام می تواند باعث اختلال جنسی شود. بعضی از افراد هنگام قطع مصرف دارو علایمی حس می نمایند. علایم ناشی از قطع مصرف دارو شامل سرگیجه، سوزن سوزن شدن، خستگی، خواب های آشفته، کج خلقی و عصبانیت می باشد.
اخطارهای مصرف داروهای ضدافسردگی و سیتالوپرام
داروهای ضدافسردگی برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها ازقبیل افسردگی و سایر بیماری ها و اختلالات روانی و خلقی مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها به افراد برای بهبود حالشان و کمک به پیشگیری از افکار و اقدامات آسیب رسانی بخود و خودکشی کمک می نمایند.
با اینحال تحقیقات نشان می دهند که تعداد کمی از افراد (معمولا آنهایی که زیر ۲۵ سال دارند) بعد از مصرف قرص های ضدافسردگی، ممکن است افسردگی و یا سایر اختلالات خلقی آنها بدتر شده و یا افکار خودکشی به آنها دست داده و یا حتی اقدام بخودکشی نمایند، بنابراین لازم است همه افراد (بخصوص افراد زیر ۲۵ سال) حتی آنها که سیتالوپرام را برای بیماری های غیر از افسردگی استفاده می کنند، با پزشک خود درباره خطرات و مزایای داروهای ضدافسردگی مشورت نمایند.
درصورت حس کردن اینکه حال خود و یا فرزند تحت نظر شما بدتر شده و یا احساس خودکشی و یا آسیب رساندن به خود و یا فرزندتان که در حال مصرف دارو است، دست داد، سریعا به پزشکتان مراجعه نمایید. در حین مصرف دارو فرد مصرف کننده و یا خودتان را تحت نظر داشته باشید.
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.