ایرانی نیوز: در این مطلب شما را به داشتن کفش مناسب برای بهبود سلامتی و جلوگیری از بیماری های احتمالی پیشنهاد میکند زیرا کفش نا مناسب میتواند به سلامتی شما آسیب وارد کند

حدود 80 درصد افراد در زندگی به کمردرد دچار می‌شوند. این کمردرد می‌تواند از پاها شروع شود و منشأ اصلی کفشی باشد که پوشیده می‌شود. کمردرد، دومین علت مراجعه افراد به پزشک است. گاهی علت این کمردردها مشخص است مانند آسیب‌های ورزشی و خم شدن به روش‌های نادرست و گاهی مقصر اصلی پاها یا کفش‌ها هستند.

ایرانی نیوز به نقل از جام جم، انتخاب کفش درست و رعایت اصول در پوشش پا می‌تواند درمان این نوع کمردرد باشد. گرچه پاها از کمردرد دور هستند، اما با انتقال نامناسب نیروی وارد شده از زمین به بدن و اعمال فشار و ایجاد خستگی در عضلات مفاصل بالایی می‌توانند عامل بروز درد در این بخش‌ها باشند. به این مجموعه پا تا کمر زنجیره حرکتی اطلاق می‌شود.

بر اساس ایده زنجیره حرکتی، حرکت دادن بخشی از بدن، سایر قسمت‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. وقتی قوس کف پای شما در کفش به طور مناسب پر نمی‌شود و الگوی راه رفتن شما دچار اختلال ‌شود، این الگوی غلط به کمر منتقل ‌شده و فشار بر ستون فقرات کمری و لگن را افزایش می‌دهد. کفش و تأثیر آن بر کمردرد، با مد و سلایق القا شده از سوی تولیدکنندگان به مصرف کنندگان نیز اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. به طور مثال کفش‌های پاشنه بلند خط ثقل بدن را جابه‌جا کرده و باعث اعمال فشار بیش از حد و آسیب‌به ستون فقرات کمری می‌شوند. صندل‌ها هم که کفه تخت و بدون پاشنه دارند، قوس کف پا را پر نمی‌کنند و سبب بروز درد کف پا، مچ و زانوها می‌شوند. در بررسی و ارزیابی بیماران کمردرد، فیزیوتراپیست‌ها علاوه بر معاینه و ارزیابی ستون فقرات کمری و مفاصل لگن، میزان تحرک و راستای مفاصل مچ و زانو را هم بررسی می‌کنند و قوس‌های کف پا را هم مد نظر قرار می‌دهند. زانوهای پرانتزی و ضربدری، مچ پاهای به داخل یا به بیرون منحرف شده و قوس کف پای بیش از حد یا پای صاف با تجویز کفی و کفش طبی مناسب و آموزش تمرینات کششی و تقویتی به بیمار اصلاح یافته و فشارغیرطبیعی از روی ستون فقرات کمری برداشته می‌شود.

گاهی یک کمردرد قدیمی و مقاوم به درمان‌های دارویی، با یک ارزیابی دقیق در فیزیوتراپی و تجویز یک جفت کفی ساده و آموزش چند تمرین کششی عضلات پشت ساق و ران کاملا برطرف می‌شود. از آنجا که شکل پای شما در طول زمان تغییر می‌کند و کفی و کفش طبی اصلاحاتی را در آن ایجاد می‌کنند لازم است هر سه تا شش ماه مجدد ارزیابی و تغییراتی در کفی و کفش انجام شود. توجه به میزان ساییدگی کفش‌ها در تجویز اصلاحات مناسب بسیار مؤثر است. کفش باید کاملا پای بیمار را در بربگیرد و پا داخل کفش آزاد نباشد و لق نزند. کفه کفش باید انعطاف‌پذیری مناسب داشته باشد و بخشی از نیروهای عکس‌العمل وزن وارد از زمین را جذب کند تا سبب آسیب به مفاصل بالایی و ستون فقرات کمری نشود. دو تا سه سانتی‌متر پاشنه می‌تواند اندام تحتانی را نسبت به تنه در وضعیت مناسب قرار دهد.