هنگامی که این بیماران فعالیت فیزیکی سنگین داشته‌اند، صبح روز بعد را با درد و خشکی و تشدید علائم شروع خواهند کرد. معمولا این درد و گزگز و سوزن شدن در یک بازو احساس می‌شود و بیمار درد ناحیه پشتی را هم متمایل به یک سمت گزارش می‌کند، اما ممکن است که دوطرفه هم اتفاق بیفتد. در موارد حادتر درد در ناحیه کتف، دنده‌ها و قفسه سینه هم منتشر می‌شود.

گرفتگی و خشکی عضلانی و محدودیت حرکتی در مفاصل پشتی مانند سخت بودن خم شدن به جلو و صاف کردن پشت هم می‌تواند نشانه‌های دیگری از سندرم مهره چهارم پشتی باشد. مشکلات بیمار در فعالیت‌هایی که دست‌ها باید مدت‌زمان طولانی در جلوی بدن کار کنند، افزایش می‌یابد.

از جمله این فعالیت‌ها رانندگی و اتو و تایپ کردن است. فعالیت‌هایی مثل چرخش تنه، بلند کردن اجسام مختلف، خم شدن از پشت، جلو و چپ و راست، نشستن طولانی مدت، سرفه و عطسه مکرر می‌تواند درد ناحیه پشتی بین کتف‌ها و ناحیه بالای بازوها را تشدید کند.

در پایین مهره‌های گردنی و در بالای مهره‌های کمری در ستون فقرات 12 مهره پشتی قرار دارند که از بالا تا پایین به نام مهره اول تا مهره دوازدهم پشتی نام‌گذاری شده‌اند.

هنگام حرکات و فعالیت‌های روزمره، نیروهای فشاری و کششی متعددی بر مفاصل پشتی و دیسک‌های بین مهره‌ای در ناحیه مهره چهارم پشتی وارد می‌شود که می‌تواند با ایجاد آسیب در آنها ریشه‌های عصبی که در این ناحیه از نخاع خارج می‌شوند را تحت فشار قرار داده، تحریک کرده و علائمی را که در بالا ذکر شد در بیمار ایجاد کنند.

علاوه‌بر انجام فعالیت‌های شدید، مکرر و طولانی‌مدت، وضعیت بد نشستن پشت میز یا ایستادن هنگام کار و همچنین تصادفات رانندگی و صدمات ورزشی هم می‌تواند از علل دیگر این سندرم باشد. اگر این افراد فعالیت‌های سنگین و نامناسب را انجام نداده و تمرین‌های فیزیوتراپیست خود را مرتب انجام دهند ظرف سه روز تا سه هفته بهبود می‌یابند.

اما در صورت عدم رعایت این نکات و عدم مراجعه برای درمان فیزیوتراپی ممکن است ماه‌ها و حتی سال‌ها گرفتار این مشکل ستون فقراتباشند.دست فیزیوتراپیست برای درمان این ناحیه نسبتا باز است و تکنیک‌های مختلف درمان دستی همچون منیپولاسیون، موبیلیزاسیون و سوزن زدن با و بدون تحریک الکتریکی می‌تواند فشار را از روی مهره چهارم پشتی بردارد و حرکت طبیعی را به مهره‌های پشتی برگرداند.

بعد از انجام این درمان‌ها، تمرین‌های مختلفی مانند انقباض ایزومتریک عضلات شانه و کتف و بالا و عقب دادن کتف‌ها و همچنین غلتاندن فوم رولر استوانه‌ای زیر ستون فقرات پشتی در حالت خوابیده به بیمار تجویز می‌شود که می‌تواند تضمین کننده دوام اثرات درمان فیزیوتراپی و بهبود ثبات این ناحیه باشد و از عود مجدد علائم جلوگیری کند. پیشگیری از افزایش قوس پشتی و قوز کردن از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از این آسیب است.

منبع: jamejamonline.ir