تنفس عمیق و تنفس طبیعی دنیاهای مختلفی دارند. در حالی که تنفس طبیعی به صورت خودمختار اتفاق می افتد و بیشتر اوقات به طور ناخودآگاه ، تنفس عمیق باید مجبور شود که اتفاق بیفتد. چگونه می توانید با مجبور کردن تنفس ، آرامش خود را کاهش دهید؟ در سمینارهایم در مورد حرکات و راهبردهای تنفسی که جنبه های فلسفی و روانشناختی نفس را پوشش می دهد ، تنفس عمیق مجبور نشده بلکه به آرامی فعال می شود ، به روشی کنترل شده.

به آرامی فعال کردن تنفس یک عنصر اساسی و مؤثر است که در تمرین های تنفسی که در ادامه تجربه خواهید کرد. اما قبل از شروع ، اجازه دهید با برخی از واقعیت ها و اعداد در مورد تنفس شروع کنیم ، تا ساختار تمرین ها را بهتر تصور کنیم و راحت تر به نفس عمیق وصل شویم.

تنفس طبیعی بزرگسالان (حجم جزر و مد) در حدود ½ لیتر هوا است و این تنها حدود 10٪ از کل ظرفیت ریه (TLC) است که حدود 5 ½ - 6 لیتر هوا است. این بدان معناست که ، تقریباً ده برابر حجم بیشتری در ریه ها وجود دارد که از طریق تنفس عمیق می توانند فعال شوند.

این واقعیت که ما ده برابر ظرفیت هوا را در ریه های خود داریم ما را به ایده و هدف تنفس عمیق می کشاند. ما از تکنیک تنفس عمیق استفاده می کنیم زیرا می خواهیم به ظرفیت حیاتی ریه ها برسیم. ظرفیت حیاتی (VC) مجموع حجم ذخیره انقضا (ERC) + حجم جزر و مد (TV) + حجم ذخیره الهام بخش (IRV) است که در تصویر زیر نشان داده شده است.

آرامش بی دردسر از طریق بازدم

انرژی از طریق استنشاق

آرامش از طریق بازدم + انرژی از طریق استنشاق

افکار نهایی

احتمالاً تعجب می کنید (همانطور که دانش آموزان و مشتری های من انجام می دهند): چه مدت و چه مدت باید این نفس عمیق انجام شود تا مؤثر باشد؟

از نظر فیزیولوژیکی اثر فوری است ، می توانید بلافاصله بعد از اولین بازدم عمیق بی درد ، آرامش را در بدن خود احساس کنید.

از نظر ذهنی ، جواب دادن به آن غیرممکن است زیرا بستگی به دیدگاه ذهنی فعلی شما دارد. برای هر یک از ما ، اثر و نتیجه متفاوت خواهد بود. حقیقت این است ، هرچه نفس عمیق را بیشتر تکرار کنید ، انرژی ذهنی بیشتری پیدا خواهید کرد و حساسیت کمتری خواهید داشت تا استرس داشته باشید.