شاخه| مجله اینترنتی و نشر دیجیتال برخط خانواده و سبک زندگی

شاخه| مجله اینترنتی و نشر دیجیتال برخط خانواده و سبک زندگی

کد خبر: ۱۳۴۰۹
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردين ۱۳۹۸ - ۲۱:۰۳ - 20 April 2019
پ
بهار را می توان جذاب ترین فصل گردش در طبیعت دانست و هیچکس نیست که این فصل زیبا و سرسبز را در برنامه سفری اش قرار نداده باشد.

بهار را می توان جذاب ترین فصل گردش در طبیعت دانست و هیچکس نیست که این فصل زیبا و سرسبز را در برنامه سفری اش قرار نداده باشد. آخرهفته همان یکی، دو روز تعطیلی کافی است که همه بار سفر به طبیعت را ببندند و چه با خودروی شخصی شان یا در قالب تور دل به طبیعت پر از شکوفه بدهند.

اما باید بدانیم که آیندگانمان نیز می خواهند از این طبیعت لذت ببرند و نباید کاری کنیم که به جای دیدن رودخانه، دریا و شکوفه های درختان، با دنیایی از زباله و شهرهای بی درخت روبه رو شوند.

گردش و طبیعت گردی در فصل بهار و باید و نبایدهای آن

مدت کوتاهی است که گردش در طبیعت جایی را در صنعت گردشگری ایران به خود اختصاص داده است و تبلیغات گهگاه نابجا، بی برنامه و بی فکر به خصوص برای معرفی این جاذبه ها بدون در نظر داشتن عواقب احتمالی این معرفی ها به عنوان یک جریان قالب جا افتاده و پیشکسوتان نام آشنای طبیعت گردی هم در این بازی مخرب وارد شده اند و ناخواسته مسیری را طی می کنند که با این روند آتیه بدی را برای آینده این بخش صنعت گردشگری به همراه خواهد آورد.

طبیعت زیبای ایران، طبیعتی بسیار متنوع و سرشار از گوناگونی طبیعی است. بخش بزرگی، یعنی چیزی حدود ۲/۳ این طبیعت، نیمه خشک و بیابانی است و این محدوده بزرگ در ۲ اعتدال بهاره و پاییزه فصل گلدهی دارد که دشتها مملو از سرسبزی و در اعتدال پاییزه به صورت بسیار کمتر پوشیده از گل خواهد شد.

اعتدال بهاره از فروردین و در جاهای گرم تر، از اسفند گل دهی شروع می شود و تا نیمه خرداد ادامه می یابد و در اعتدال پاییزه که حدود شهریور و مهرماه میشود، با شروع بارندگی ها، سرسبزی دوباره به دامان دشت بازمی گردد و بعضی از فلورهای گیاهی این مناطق به گل دهی می رسند.

ایرانیان باستان همیشه این اعتدال های طبیعی را دوست می داشتند و در آیین ها و باورهای کهن خود مراسم ویژه و گرامیداشت های مخصوصی برای این اعتدال های طبیعت داشتند؛ جشن کهنسال و باستانی نوروز در اعتدال بهاری طبیعت و جشن مهرگان در اعتدال پاییزه برای گرامیداشت این اعتدال ها برگزار می شد.

فصل بهار شاید روزگاری مجالی بود برای آرمیدن در طبیعت، آسودگی خیال و الهام گرفتن زیبایی و لطافت از شکوه بی انتهای طبیعتی غرق در شکوفه، اما افسوس و صد افسوس که جاده های سرگردان به هر طبیعت بکر و زیبایی سرک می کشند و خودخواهی آدمی مجالی برای باقی ماندن این خلوت های انسانی با طبیعت را نمی دهد؛ انسان هایی که زمینها را به راحتی صاحب می شوند، قطعه بندی می کنند و برای ساختن ویلاهای دلگیر و نابهنجار به پولدارهایی که فقط پول دارند، می فروشند و آنها هم هرگونه هزینه ای می کنند تا در نابودی طبیعت سهیم شوند.

نمونه آشکار این امر هم باغات منطقه رودبار قصران (ایگل، فشم، آهار و...)، سنگان، کلاردشت، جنگل های چمستان و جنگل های بکر و زیبای دو هزار و سه هزار تنکابن، دینارسرا، اربه كله و... است. ویلاهایی که علاوه بر تخریب درختان و به هم زدن اکوسیستم منطقه، موجب تولید و رهاسازی زباله های انسانی در طبیعت می شود.

هیچگاه نمی توانیم اسم چنین کاری را طبیعت گردی بگذاریم، چون هیچ حرفه ای هویت ذاتی خودش را نابود نمی کند. اگر به همین راحتی عاملیت جاذبه یک منطقه را که طبیعت ناب و بی نظیر آن است از بین ببریم، دیگر برای چه طبیعتی می توان تور برد؛ طبیعتی خالی از گیاه و رستنی، آواز پرنده و مملو از زباله؟! تفرجگاه های شمال تهران همانند درکه، دربند و دارآباد گویای روشن این مطلب است.

انسان هایی که روی زباله های خود بساط تفریح آخرهفته خود را پهن می کنند و بوی تعفن زباله های هفته های گذشته شان را تحمل می کنند، ولی باز هم زباله های خود را برای هفته های آینده که به همان طبیعت بازمی گردند، رها می کنند!

طبیعت گردی بدون آموزش دادن و فرهنگ سازی کردن، اسمش طبیعت گردی نیست. طبیعت گردی راهی است برای آشتی انسان با طبیعت.

امروزه با رشد روزافزون جمعیت راهی نمانده جز آشتی انسان با طبیعتی که آخرین نفس هایش را می کشد؛ طبیعتی که حفظاش برای سلامت و بقای انسان الزامی است. طبیعتی که هر آنچه امروز انسان دارد از بخشندگی اوست و بدون آن حتی یک ثانیه زندگی انسان مقدور نیست. متأسفانه ما به عنوان کسانی که تورهای طبیعت گردی می بریم، آن قدر که وظیفه ماست در مبحث آموزش قوی عمل نکرده ایم و نتوانسته ایم جمعیت واحدی را ایجاد کنیم تا امروزه بتوانیم در راستای حفاظت از این میراثهای طبیعی متشکل عمل کنیم.

اگر ساده ترین امر (نریختن زباله در طبیعت) را به گروه هایمان درست و مستدل می آموختیم، امروز شاهد نبودیم که دریاچه شورمست تبدیل به زباله دانی بشود و میل مان نکشد که سمت شاهاندشت برویم.

بهار زیباست، اما نه در طبیعتی که مملو از ساختمان، زباله، هیاهوی انسانی، دیوارکشی و... است. بهار را باید در کنار صدای دلنشین پرنده مست از عطر گل های بهاری سر کرد، بهار را باید همراه با طبیعت عاشق شد تا فهمید آنچه را که زندگی دوباره طبیعت به ما می آموزد.

برای دیدن خبرهای داغ،تصاویر و متن های زیبا به «کانال تلگرام ایرانی نیوز» بپیوندید
مطالب برگزیده
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
قوانین ارسال نظر
* مجله اینترنتی ایرانی نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.