تبیان: سنجـد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان که در آب و هوای معتدل میروید. برگهای باریک و مخملی شکل و میوههایی قهوهای رنگ و خوراکی دارد که از هسته آن در تهیه برخی داروها استفاده میشود.
در فارسی به همان نام سنجد نامیده میشود ولی در مناطق گوناگون ایران دارای نامهای محلی است در کردستان آن را «سرین چک» در آذربایجان «ایده- ایکده» در اطراف تهران «پستانک» و در اصفهان «غبیده بادام » گفته میشود.
در کتب سنتی با نام های «چوب دانه، نقد و بل» نام برده شده است.
سنجد برای درمان بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای دندان، اسهال، زخم معده و نیز جلوگیری از خونریزی استفاده میشود.
سنجد یکی از چیدنیهای سفره هفت سین است که اگر با خواص فراوان آن آشنا شوید حتما آن را در برنامه غذایی هر روزتان جای میدهید.
سنجد میوهای درختی است که به علت قابلیت سازگاری بالایی که با محیط دارد میتوان در بسیاری از مناطق جهان آن را به عمل آورد.
میوه سنجد دو نوع کوچک و بزرگ دارد که بزرگ آن دارای پوستی نازک و مغزی آردیتر است و به نام سنجد آردی معروف است. طعم این میوه مقداری گس است و دارای طبیعت سرد و خشک است و از لحاظ غذایی کم کالری است.
پژوهشگران به سودمندی استفاده از عصاره سنجد برای درمان آرتروز پی بردند. چند تن از پژوهشگران دانشگاههای علوم پزشکی بقیه الله، شهید بهشتی و تهران تأثیر قرص عصاره سنجد و استامینوفن را در کاهش درد 120 بیمار مبتلا به آرتروز زانو با درد متوسط تا شدید بررسی کردند.
بیماران به مدت 7 هفته با قرصهای عصاره سنجد و استامینوفن تحت درمان قرار گرفتند. بر پایه این بررسی که مشروح آن در مجله پزشکی کوثر منتشر شد، برای کاهش درد ناشی از آرتروز استفاده از عصاره گیاهی سنجد موثرتر از استامینوفن است.
گوشتش گوشت میآورد، استخوانش استخوان میرویاند و پوستش پوستآور است. کلیهها را گرم و معده را دباغی میکند و ایمن از بواسیر و ادرار قطره قطره است. ساقها را نیرو میبخشد، جذام را ریشه کن میکند و برای تب سودمند است.
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.