خیلی از پدر و مادرها میگویند صد بار گفته ام: کیفت را بردار! صد بار باید بگویم کفش هایت را در جاکفشی بگذار! مسواک بزن و هیچ وقت فایده نداشته و باز هم همان کار تکرار شده است؟ حال چه باید بکنیم؟ پس چه بگوییم؟ چگونه با کودک حرف گوش نکن رفتار کنیم؟
بعضی بچهها با وجود بهترین شرایط خانوادگی هیچ استعداد و هوش خاصی ندارند. در یک نگاه کلی بچهای از یک خانواده متوسط و در شرایط تربیتی خوب اگر تغذیه سالمی داشته باشد میتواند در ردههای بالای هوشی قرار بگیرد.
همهی ما نسبت به رفتار خود با کودکان مان آگاهی نسبی داریم و به طور معمول این رفتار را مستقیم یا ضمنی مورد ارزیابی قرار میدهیم و از این ارزیابی احساس خشنودی یا ناخشنودی مینماییم.چرا از رابطه با کودک خود خشنود نیستیم؟